Piaskowska Olga Maria, Postępowanie o ustanowienie kuratora dla osoby nieobecnej

Postępowanie o ustanowienie kuratora dla osoby nieobecnej

W myśl art. 184 § 1 k.r.o. dla ochrony praw osoby, która z powodu nieobecności nie może prowadzić swoich spraw, a nie ma pełnomocnika, ustanawia się kuratora. To samo dotyczy przypadku, gdy pełnomocnik nieobecnego nie może wykonywać swoich czynności, albo gdy je wykonuje nienależycie.

Jak słusznie wskazano w doktrynie, jako osobę nieobecną traktuje się osobę zaginioną (art. 29 k.c.), oraz osobę, o której wiadomo gdzie przebywa, ale na skutek różnych zdarzeń, np. klęski żywiołowej, działań wojennych, nie może prowadzić swoich spraw.

Wszczęcie postępowania o ustanowienie kuratora dla osoby nieobecnej następuje wyłącznie na wniosek osoby zainteresowanej.

Wniosek może złożyć każdy zainteresowany, w tym osoby trzecie, które mają zamiar realizować swoje prawa wynikające ze stosunków prawnych z nieobecnym (por. J. Ignatowicz (w:) Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz, J. Pietrzykowski (red.), Warszawa 1990, s. 634).

Właściwym miejscowo do ustanowienia kuratora jest sąd opiekuńczy ostatniego miejsca zamieszkania lub pobytu osoby nieobecnej (art. 601 k.p.c.).