Przybysz Piotr, Postępowanie bezpieczeństwa przemysłowego

Postępowanie bezpieczeństwa przemysłowego

Ustawa dopuszcza możliwość uzyskiwania prawa dostępu do informacji niejawnych przez różnego rodzaju podmioty prowadzące działalność gospodarczą. Podmioty te w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierzają realizować lub realizują związane z dostępem do informacji niejawnych umowy lub zadania wynikające z przepisów prawa. Celem postępowania bezpieczeństwa przemysłowego jest stwierdzenie zdolności tych podmiotów do ochrony informacji niejawnych. W toku tego postępowania są podejmowane czynności mające na celu zarówno sprawdzenie określonych osób, jak i czynności dotyczące przedsiębiorcy jako jednostki organizacyjnej, mające na celu określenie różnego rodzaju okoliczności dotyczących jej organizacji i funkcjonowania.

Wydane świadectwo bezpieczeństwa przemysłowego określa w dwóch wymiarach zdolność przedsiębiorcy do ochrony informacji niejawnych. Po pierwsze, wskazuje poziom klauzuli tajności informacji niejawnych, do dostępu do których jest uprawniony przedsiębiorca. Po drugie, wskazuje zakres zdolności przedsiębiorcy do ochrony informacji niejawnych, to jest:

a) pełną zdolność do ochrony informacji niejawnych;

b) zdolność do ochrony tych informacji, z wyłączeniem możliwości ich przetwarzania we własnych systemach teleinformatycznych;

zdolność do ochrony tych informacji, z wyłączeniem możliwości ich przetwarzania w obiektach użytkowanych przez przedsiębiorcę.

Postępowanie bezpieczeństwa przemysłowego może być wszczęte wyłącznie na wniosek przedsiębiorcy (w sprawie pojęcia przedsiębiorcy patrz art. 2 pkt 13 ustawy Dz. U. z 2010 r. Nr 182, poz. 1228). Wniosek taki musi mieć formę pisemną. Przepisy ustawy nie zawierają upoważnienia do określenia wzoru wniosku.

Przedsiębiorca nie jest zobowiązany do uzasadnienia wniosku i wskazania powodów, dla których chciałby uzyskać świadectwo bezpieczeństwa przemysłowego.

Powodem dla wystąpienia przez przedsiębiorcę z wnioskiem o wszczęcie postępowania bezpieczeństwa przemysłowego i wydanie świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego jest zamiar przedsiębiorcy wykonywania umów związanych z dostępem do informacji niejawnych o klauzuli „poufne” lub wyższej.

W przypadku wykonywania umów związanych z dostępem do informacji niejawnych o klauzuli „zastrzeżone” prawo dostępu do informacji niejawnych jest możliwe po uzyskaniu pisemnego upoważnienia przez kierownika jednostki organizacyjnej oraz po odbyciu szkolenia w zakresie ochrony informacji niejawnych (art. 21 ust. 4 ustawy Dz. U. z 2010 r. Nr 182, poz. 1228).

Należy wskazać na dwie szczególne możliwości uzyskania przez przedsiębiorcę dostępu do informacji niejawnych. Szefowie Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Sejmu, Senatu lub Prezesa Rady Ministrów albo minister właściwy dla określonego działu administracji rządowej, Prezes Narodowego Banku Polskiego lub kierownik urzędu centralnego, a w przypadku ich braku - Szef ABW albo Szef SKW:

a) mogą wyrazić pisemną zgodę na udostępnienie informacji niejawnych o klauzuli „poufne” lub wyższej przedsiębiorcy, wobec którego wszczęto postępowanie bezpieczeństwa przemysłowego lub postępowanie sprawdzające (art. 54 ust. 7 ustawy Dz. U. z 2010 r. Nr 182, poz. 1228);

b) w szczególnie uzasadnionych przypadkach mogą wyrazić pisemną zgodę na jednorazowe udostępnienie określonych informacji niejawnych przedsiębiorcy nieposiadającemu odpowiedniego świadectwa lub poświadczenia bezpieczeństwa w przypadku przedsiębiorcy wykonującego działalność jednoosobowo i osobiście i wobec którego nie jest prowadzone postępowanie bezpieczeństwa przemysłowego lub nie jest prowadzone postępowanie sprawdzające (art. 54 ust. 8 ustawy Dz. U. z 2010 r. Nr 182, poz. 1228).

Przedsiębiorca jest zobowiązany do określenia we wniosku o wydanie świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego:

– stopnia świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego (patrz art. 55 ust. 1 ustawy Dz. U. z 2010 r. Nr 182, poz. 1228);

– klauzuli tajności informacji niejawnych, których zdolność do ochrony ma potwierdzać świadectwo.

Do wniosku należy dołączyć:

– wypełniony kwestionariusz bezpieczeństwa przemysłowego (patrz art. 58 ust. 2 ustawy Dz. U. z 2010 r. Nr 182, poz. 1228);

– ankiety lub kopie poświadczeń bezpieczeństwa osób pełniących określone funkcje u przedsiębiorcy, jak również osób, które powinny mieć dostęp do informacji niejawnych (patrz art. 57 ust. 3).

Niepodanie we wniosku ww. wskazanych informacji, jak również niedołączenie do wniosku prawidłowo wypełnionego kwestionariusza bezpieczeństwa przemysłowego, stanowią braki formalne wniosku.