Dauter Bogusław, Postanowienie w przedmiocie nieorzeczonych kosztów sądowych

Postanowienie w przedmiocie nieorzeczonych kosztów sądowych

1. Postanowienie w przedmiocie nieorzeczonych kosztów sądowych sąd wydaje z urzędu, w przypadku gdy w toku postępowania nie orzeczono o obowiązku ponoszenia kosztów sądowych lub orzeczeniem nie objęto całej kwoty. Działanie sądu z urzędu w tym zakresie jest zasadą, natomiast wniosek strony w tym przedmiocie jest także dopuszczalny.

Postanowienie jest zatem wydawane po zakończeniu postępowania. Regulacja tworzy dodatkową możliwość orzekania w przedmiocie kosztów w celu zagwarantowania uiszczenia należnych kosztów sądowych, które zasilają dochody budżetu państwa (por. art. 220 § 1, art. 223 p.p.s.a.).

2. Przepis art. 224 p.p.s.a. dotyczy tylko kosztów sądowych, zatem może dotyczyć opłat sądowych, czyli wpisu i opłaty kancelaryjnej, oraz zwrotu wydatków (art. 211–212 p.p.s.a.). Regulacja nie dotyczy natomiast kosztów postępowania, których zakres znaczeniowy jest szerszy (B. Dauter, Metodyka pracy sędziego sądu administracyjnego, Warszawa 2012, s. 691, postanowienie NSA z dnia 26 maja 2011 r., I FZ 129/11, ZNSA 2011, nr 6, s. 191; postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 czerwca 2015 r., I OZ 323/15).

3. Tylko Wojewódzki Sąd Administracyjny jest właściwy do wydania postanowienia w trybie art. 224 p.p.s.a. (por. M. Jagielska, J. Jagielski, P. Gołaszewski [w:] red. R. Hauser, M. Wierzbowski; Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz; Warszawa 2015, s. 852 ).

4. Na wydane na podstawie art. 224 p.p.s.a. postanowienie przysługuje zażalenie, wobec czego orzeczenie wymaga sporządzenia uzasadnienia i doręczenia go stronie lub jej pełnomocnikowi, jeśli była w postępowaniu reprezentowana przez adwokata, radcę prawnego, rzecznika patentowego lub doradcę podatkowego (art. 39 pkt 1 p.p.s.a., P. Gołaszewski [w:] Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2013, s. 798). Zażalenie, które jest wolne od opłat sądowych, należy wnieść do NSA za pośrednictwem sądu pierwszej instancji w terminie siedmiu dni od jego doręczenia

5. Zażalenie na postanowienie w przedmiocie zwrotu kosztów postępowania w części, w której sąd nie orzekł o obowiązku ponoszenia kosztów sądowych jest niedopuszczalne, gdyż jest to w tym zakresie orzeczenie nieistniejące. Strona w takim przypadku może wystąpić z wnioskiem o uzupełnienie orzeczenia wydanego w trybie art. 224 p.p.s.a. i dopiero to postanowienie zaskarżyć (zob. H. Knysiak-Molczyk, Przesłanki dopuszczalności zażalenia w postępowaniu sądów administracyjnych, PS 2005, nr 9, s. 116 i n.; M. Niezgódka-Medek, Komentarz do art. 226 Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi [w:] B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz. Lex 2011, P. Gołaszewski, op. cit., s. 799).

Przewodniczący może powziąć informację, że w sprawie w toku postępowania nie orzeczono lub nie objęto orzeczeniem całej kwoty należnych kosztów sądowych.

Jeśli przewodniczący poweźmie informację o zaistnieniu przesłanek uzasadniających wydanie postanowienia w trybie art. 224 p.p.s.a., to wydaje zarządzenie o skierowaniu sprawy na posiedzenie niejawne.