Janiszowski-Downarowicz Rafał, Ponoszenie kosztów kasacji nadzwyczajnej

Ponoszenie kosztów kasacji nadzwyczajnej

Omawiany przepis reguluje zasady ponoszenia wydatków w przypadku rozpoznania kasacji nadzwyczajnej.

Podmiot uprawniony do złożenia kasacji nadzwyczajnej (Minister Sprawiedliwości - Prokurator Generalny, Rzecznik Praw Obywatelskich, Rzecznik Praw Dziecka, Zastepca Prokuratora Generalnego do spraw Wojskowych) ocenia, czy prawomocne orzeczenie kończące postępowanie karne nie zostało wydane z rażącym naruszeniem prawa. Ocenia także, czy występują w sprawie podstawy kasacyjne w postaci uchybień wymienionych w art. 439 k.p.k., analizując jednocześnie czy zaistnienie tych przesłanek mogło mieć istotny wpływ na treść orzeczenia, przy czym należy tutaj podkreślić, że podstawy do wniesienia kasacji nadzwyczajnej są tożsame z podstawami kasacji zwyczajnej (szerzej zobacz uwagi do art. 518–539 k.p.k.).

Wszelkie wydatki, które ponosi sąd w toku postępowania związanego z rozpoznaniem kasacji nadzwyczajnej (ryczałty za doręczenia pism i wezwań, koszty pomocy prawnej udzielonej z urzędu, koszty tłumacza itp.), ponosi Skarb Państwa. Należy zauważyć, że omawiany przepis rozstrzyga tylko w przedmiocie wydatków poniesionych przez sąd, nie wspominając nic o wydatkach poniesionych przez strony (opłaty, koszty ustanowienia obrońcy lub pełnomocnika). Przyjąć zatem należy, że w przedmiocie tego rodzaju wydatków, sąd rozstrzyga na ogólnych zasadach, przewidzianych dla orzekania o kosztach postępowania odwoławczego (art. 634–637 k.p.k.).