Kędziora Robert, Połączenie spraw do rozpatrzenia w jednym postępowaniu

Połączenie spraw do rozpatrzenia w jednym postępowaniu

Przepis art. 62 k.p.a. dotyczy w istocie problematyki łącznego rozpoznania spraw, a nie problematyki wielości stron postępowania. Sama wielość stron nie stanowi bowiem w postępowaniu administracyjnym zjawiska nadzwyczajnego i występuje częstokroć, mimo że przedmiotem rozstrzygnięcia jest jedna sprawa. Przy wykładni tego przepisu należy mieć zatem na uwadze, że warunkiem jego zastosowania nie jest wielość stron postępowania, o czym mowa w końcowej części przepisu („jedno postępowanie dotyczy więcej niż jednej strony”), lecz wielość spraw administracyjnych, o których mowa w jego początkowej części („w sprawach”) (A. Wróbel [w:] M. Jaśkowska, A. Wróbel, Komentarz aktualizowany do ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071), LEX/el. 2012, komentarz do art. 62). Słusznie więc w orzecznictwie wskazuje się na dopuszczalność prowadzenia jednego postępowania w sprawach dotyczących tego samego podmiotu, jeżeli zostały spełnione warunki określone w art. 62 k.p.a. (tak NSA w wyroku z dnia 3 lutego 1999 r., I SA 630/98, ONSA 2000, nr 1, poz. 25, LEX nr 39211).

Rozpatrzenie jednej sprawy administracyjnej w jednym postępowaniu jest regułą. Przepis art. 62 k.p.a. stanowi od powyższej reguły wyjątek umożliwiając prowadzenie jednego postępowania „w sprawach”. W konsekwencji jego zastosowania jedno postępowanie dotyczyć będzie co najmniej dwóch spraw administracyjnych.

Podstawowym warunkiem łącznego rozpatrzenia spraw jest właściwość tego samego organu we wszystkich sprawach. Ten sam organ musi być właściwy zarówno rzeczowo, jak i miejscowo.