Musiał Krzysztof J., Podwyższenie zobowiązania podatkowego

Procedury
Status:  Nieaktualna
Wersja od: 1 stycznia 2012 r. do: 31 grudnia 2012 r.
Autorzy:

Podwyższenie zobowiązania podatkowego

Podwyższenie zobowiązania podatkowego

Podwyższenie zobowiązania podatkowego

Celem procedury jest wskazanie przesłanek i czynności podejmowanych przez organy przy uznaniu konieczności dokonania wymiaru uzupełniającego.

Podwyższenie zobowiązania podatkowego organ I instancji organ I instancji odebranie akt przekazanie odwołania celem łącznego rozpatrzenia odebranie odwołania oczekiwanie na decyzję organu odwoławczego decyzja domiarowa analiza formalna oczekiwania na reakcję strony strona strona odebranie decyzji domiarowej odwołanie od decyzji domiarowej reakcja strony oczekiwanie na domiar akceptacja decyzji domiarowej analiza odebranej decyzji oczekiwanie na decyzję organu odwoławczego odebranie postanowienia organ II instancji organ II instancji rozpatrzenie wyłącznie odwołania od pierwotnej decyzji odebranie odwołania od domiaru oczekiwanie na odwołanie od domiaru wystąpienie przesłanki domiaru doręczenie postanowienia łączne rozpatrzenie odwołań zwrot sprawy celem domiaru otrzymanie odwołania wraz z aktami sprawy postanowienie o domiarze wystąpienie odwołania od decyzji domiarowej termin 14 dni brak odwołania

Krok: otrzymanie odwołania wraz z aktami sprawy

Omawianej tematyki dotyczy procedura Właściwe postępowanie odwoławcze.

Krok: wystąpienie przesłanki domiaru

Organ odwoławczy ma obowiązek przekazać akta organowi I instancji celem wymiaru uzupełniającego (tzw. domiaru), jeśli stwierdzi, że:

– zobowiązanie podatkowe zostało ustalone lub określone w wysokości niższej,

– kwota zwrotu podatku została określona w wysokości wyższej,

– określono stratę w wysokości wyższej od poniesionej,

– różnica między podatkiem naliczonym a należnym w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, obniżająca podatek należny za następne okresy rozliczeniowe, została określona w wysokości wyższej niż to wynika z przepisów prawa podatkowego.

Organ odwoławczy nie ma uprawnień do merytorycznego rozstrzygnięcia o domiarze, ani do uchylenia zaskarżonej decyzji.

Różnica pomiędzy rozstrzygnięciem organu I instancji a przepisem prawa podatkowego, powinna wynikać z oceny rozstrzygnięcia w aspekcie zastosowanego przepisu prawa materialnego, ale nie z odmiennej oceny materiału dowodowego, dokonanej przez organ odwoławczy (wyrok NSA z dnia 9 czerwca 2009 r., II FSK 285/08).

Przesłanką domiaru nie jest natomiast sytuacja, w której:

– organ odwoławczy określi jeden element zobowiązania w wysokości wyższej niż organ I instancji, ale całość zobowiązania podatkowego będzie niższa niż określona przez organ I instancji (wyrok NSA w Warszawie z dnia 24 kwietnia 2001 r., III SA 2845/99),

– organ I instancji zaniżył wymiar odsetek za zwłokę (wyrok WSA w Warszawie z dnia 15 października 2009 r., VIII SA/Wa 301/09).