Sieńko Agnieszka, Podjęcie działania medycznego w przypadku osoby nieprzytomnej w zagrożeniu życia

Procedury
Status:  Aktualna
Wersja od: 1 stycznia 2014 r.
Autor:

Podjęcie działania medycznego w przypadku osoby nieprzytomnej w zagrożeniu życia

Podjęcie działania medycznego w przypadku osoby nieprzytomnej w zagrożeniu życia

Podjęcie działania medycznego w przypadku osoby nieprzytomnej w zagrożeniu życia

Procedura opisuje reguły postępowania w przypadku potrzeby udzielenia świadczenia zdrowotnego pacjentowi nieprzytomnemu w stanie zagrożenia życia. Zasady mogą być uzależnione od wieku czy formalnego statusu (ubezwłasnowolnienia).

Podjęcie działania medycznego w przypadku osoby nieprzytomnej w zagrożeniu życia sąd opiekuńczy sąd opiekuńczy przesłanie orzeczenia wydanie orzeczenia odebranie wniosku podmiot leczniczy lekarz podmiot leczniczy lekarz wystąpienie do sądu opiekuńczego niepodjęcie działania medycznego czy życie / zdrowie pacjenta jest poważnie zagrożone? podjęcie działania medycznego odnotowanie w dokumentacji medycznej zawiadomienie sądu czy kontakt z przedstawicielem ustawowym jest możliwy? czy przedstawiciel ustawowy wyraził zgodę na działanie medyczne? udzielenie świadczenia czy świadczenie jest zabiegiem operacyjnym albo metodą leczenia lub diagnostyki stwarzającą podwyższone ryzyko dla pacjenta? co orzekł sąd? odebranie orzeczenia transport pacjenta nieprzytomnego do szpitala oczekiwanie na orzeczenie czy pacjent jest małoletni lub ubezwłasnowolniony? konieczność uzyskania zgody od przedstawiciela ustawowego na działanie medyczne konsultacja z innym lekarzem odnotowanie faktu udzielenia świadczenia bez zgody pacjenta w dokumentacji medycznej podjęcie działania medycznego tak nie tak nie lub jest brak kontaktu tak nie tak nie zgoda na działanie medyczne brak zgody na działanie medyczne tak nie

Krok: transport pacjenta nieprzytomnego do szpitala

Przepisy dotyczące szeroko rozumianej zgody na działanie medyczne uwzględniają stany pacjenta, w których jego zdolność do wyrażenia opinii na temat zamiaru udzielenia mu świadczenia jest wyłączona. Jednym z przykładów takiego stanu jest stan nieprzytomności. Pacjent nie jest wówczas zdolny do wyrażania jakiejkolwiek woli w zakresie planowanych do udzielenia świadczeń zdrowotnych. W takim wypadku świadczenia zdrowotnego udziela się bez zgody pacjenta, chyba że jest to pacjent pozostający pod opieką prawną lub pacjent małoletni pozostający pod władzą rodzicielską lub opieką (rozumianą jako stan formalny, czyli ustanowiona sądownie opieka prawna), a kontakt z opiekunami jest możliwy.

Krok: czy pacjent jest małoletni lub ubezwłasnowolniony?

Ustalenie wieku pacjenta, jego statusu prawnego (ubezwłasnowolniony czy nieubezwłasnowolniony) ma znaczenie, albowiem według ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 159, z późn. zm.) - dalej u.p.p. oraz ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 277, poz. 1634, z późn. zm.) - dalej u.z.l.l.d. - zgodę na działanie medyczne w imieniu pacjenta nieletniego oraz ubezwłasnowolnionego wyraża jego przedstawiciel ustawowy (rodzice, opiekun). W praktyce, jeżeli osoba jest nieletnia lub pozostaje pod opieką prawną z powodu ubezwłasnowolnienia należy przypuszczać, że inicjatorem kontaktu z podmiotem wykonującym działalność leczniczą, w tym z jednostką Państwowego Ratownictwa Medycznego (zespół wyjazdowy, SOR) jest właśnie opiekun lub rodzic. W tym stanie kontakt z opiekunem prawnym nie będzie trudny. Inaczej może się stać w okolicznościach nieszczęśliwego wypadku czy innego zdarzenia nagłego o podobnym charakterze.