Krywan Tomasz, Podatnicy ułatwiający dokonywanie sprzedaży na odległość towarów importowanych

Podatnicy ułatwiający dokonywanie sprzedaży na odległość towarów importowanych

Procedura pozwala ustalić czy przyjmuje się, że podatnik ułatwiający sprzedaż na odległość towarów importowanych samodzielnie otrzymał i dokonał dostawy tych towarów.

Od 1.07.2021 r. uznaje się niekiedy, że podatnicy ułatwiający dokonywanie dostaw towarów samodzielnie otrzymali te towary i dokonali ich dostawy. Dotyczyć to może między innymi podatników ułatwiających dokonywanie sprzedaży na odległość towarów importowanych (zob. art. 7a ust. 1 ustawy z 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług, Dz.U. z 2024 r. poz. 361 ze zm. – dalej u.p.t.u.).

Pojęcie sprzedaży na odległość definiuje art. 2 pkt 22b u.p.t.u. Wynika z niego, że przez tę sprzedaż rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez dostawcę lub na jego rzecz (w tym wtedy, gdy dostawca uczestniczy pośrednio w transporcie lub wysyłce towarów) z terytorium państwa trzeciego do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego, który jest:

a) podatnikiem podatku od towarów i usług lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od towarów i usług, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 u.p.t.u., lub

b) podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów odpowiadającego wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów, o którym mowa w art. 9 u.p.t.u., lub

– pod warunkiem że dostarczane towary nie są nowymi środkami transportu ani towarami, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u.

Zob. również procedura Sprzedaż na odległość towarów importowanych – pojęcie.

Warunkiem stosowania art. 7a ust. 1 u.p.t.u. jest, aby podatnik ułatwiał dokonywanie sprzedaży poprzez użycie interfejsu elektronicznego, takiego jak platforma, platforma handlowa, portal lub podobne środki, przy czym przez ułatwianie rozumie się korzystanie z interfejsu elektronicznego w rozumieniu art. 5b rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z 15.03.2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. UE L 77, poz. 1 ze zm.) – zob. art. 7a ust. 3 u.p.t.u.

Z przepisów tych wynika, że termin „ułatwia” oznacza korzystanie z interfejsu elektronicznego w celu umożliwienia nawiązania kontaktu pomiędzy nabywcą a dostawcą, który oferuje towary na sprzedaż poprzez interfejs elektroniczny, co skutkuje dostawą towarów poprzez ten interfejs elektroniczny. Jednakże podatnik nie ułatwia dostawy towarów, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:

1) podatnik ten nie określa, bezpośrednio ani pośrednio, żadnych warunków, na których dokonywana jest dostawa towarów;

2) podatnik ten nie bierze, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w zatwierdzaniu obciążenia nabywcy w związku z dokonywaną płatnością;

3) podatnik ten nie bierze, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w procesie zamawiania lub dostarczania towarów.

Jednocześnie z art. 7a ust. 1 u.p.t.u. wynika, że nie ma zastosowania do podatnika, który wykonuje tylko jedną z następujących czynności:

1) przetwarzanie płatności w związku z dostawą towarów;

2) oferowanie lub reklamowanie towarów;

3) przekierowywanie lub przenoszenie nabywców do innych interfejsów elektronicznych, poprzez które towary są oferowane na sprzedaż, bez jakiegokolwiek dalszego udziału w dostawie tych towarów.