Bełczącki Robert Marek, Orzekanie o kosztach postępowania nieprocesowego

Orzekanie o kosztach postępowania nieprocesowego

Odpowiednio stosowany art. 108 § 1 k.p.c. nakazuje rozstrzygnąć o kosztach postępowania nieprocesowego w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji (przynajmniej o zasadach ponoszenia kosztów, pozostawiając ich szczegółowe wyliczenie referendarzowi sądowego). Jedynie w przypadku, gdy sąd drugiej instancji, uchylając zaskarżone orzeczenie i przekazując sprawę sądowi pierwszej instancji do rozpoznania, pozostawia temu sądowi rozstrzygnięcie o kosztach instancji odwoławczej (art. 108 § 2 w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.).

W myśl art. 520 § 1 k.p.c. regułą jest ponoszenie przez każdego z uczestników postępowania nieprocesowego kosztów związanych z jego udziałem w sprawie. Chodzi o koszty dokonanych przez niego czynności, także wtedy, gdy postępowanie zostało wszczęte przez sąd z urzędu.

Wyjątek od reguły przewiduje art. 520 § 2 k.p.c. w przypadkach, gdy uczestnicy są w różnym stopniu zainteresowani wynikiem postępowania lub interesy ich są sprzeczne. Wówczas stosownie do okoliczności sprawy sąd może stosunkowo rozdzielić koszty postępowania pomiędzy uczestnikami lub obciążyć tymi kosztami jednego z uczestników w całości. Stosunkowe rozdzielenie kosztów lub obciążenie całością kosztów jednego z uczestników dotyczyć może także zwrotu kosztów wyłożonych przez uczestników.