Krywan Tomasz, Okres amortyzacji inwestycji w obcych środkach trwałych

Okres amortyzacji inwestycji w obcych środkach trwałych

Procedura pozwala ustalić minimalny okres amortyzacji inwestycji w obcym środku trwałym, amortyzowanej według stawki amortyzacyjnej ustalanej indywidualnie.

Amortyzacji podlegają m.in. przyjęte do używania - niezależnie od przewidywanego okresu używania - inwestycje w obcych środkach trwałych (zob. art. 16a ust. 2 pkt 1 ustawy z 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm. - dalej u.p.d.o.p.), za które uważa się ogół działań (nakładów) podatnika odnoszących się do niestanowiącego jego własności środka trwałego, które zmierzają do jego ulepszenia lub polegają na stworzeniu składnika majątku mającego cechy środka trwałego (zob. przykładowo interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 11.01.2017 r., 2461-IBPB-1-2.4510.1045.2016.1.AP). Do ulepszenia środka trwałego dochodzi zaś m.in. w przypadku ponoszenia na nabycie do niego części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 10.000 zł (zob. art. 16g ust. 13 u.p.d.o.p.; limit w tej wysokości obowiązuje od 01.01.2018 r., do końca 2017 r. wynosił on 3500 zł).

Inwestycje w obcych środkach trwałych amortyzowane są najczęściej według stawki amortyzacyjnej indywidualnie ustalonej przez podatnika. Pozwalają na to przepisy art. 16j ust. 4 u.p.d.o.p., które jednocześnie określają minimalny obowiązujący w takich przypadkach okres amortyzacji.

Przepisy art. 16j ust. 4 u.p.d.o.p. przewidują szczególny minimalny okres amortyzacji inwestycji w obcych budynkach (lokalach) lub budowlach.