Łyjak Grzegorz, Odszkodowanie za przedmioty utracone w wypadku przy pracy

Odszkodowanie za przedmioty utracone w wypadku przy pracy

Pracownik, który uległ wypadkowi przy pracy, poza rekompensatą z tytułu doznanego uszczerbku na zdrowiu może liczyć na rekompensatę za utracone lub uszkodzone w wypadku przedmioty.

Pracownikowi, który uległ wypadkowi przy pracy, przysługuje od pracodawcy odszkodowanie za utratę lub uszkodzenie w związku z wypadkiem przedmiotów osobistego użytku oraz przedmiotów niezbędnych do wykonywania pracy, z wyjątkiem utraty lub uszkodzenia pojazdów samochodowych oraz wartości pieniężnych.

Ważne!

Przepis określający prawo pracownika do odszkodowania za przedmioty utracone w wypadku przy pracy odnosi się tylko do pracowników, którzy ulegli wypadkowi przy pracy. W konsekwencji nie maja takiego prawa pracownicy, którzy ulegli wypadkowi w drodze z pracy do domu.

Przedmioty objęte rekompensatą

Jak wynika z art. 237¹ § 2 k.p., odpowiedzialność pracodawcy została ograniczona do przedmiotów osobistego użytku oraz przedmiotów niezbędnych do wykonywania pracy. Na tej podstawie pracownik nie może natomiast liczyć na wypłatę rekompensaty za zniszczony lub uszkodzony pojazd samochodowy lub wartości pieniężne. Rekompensata wyłączonych pojazdów samochodowych oraz wartości pieniężnych będzie się odbywała na zasadach art. 415 lub 471 k.c. w związku z art. 300 k.p. Wśród przedmiotów osobistego użytku objętych obowiązkiem rekompensaty można wymienić przedmioty zwyczajowo noszone przy sobie przez pracownika, takie jak np. ubranie, zegarek, okulary, telefon komórkowy itp. Natomiast przedmiotami niezbędnymi do wykonywania pracy będą w głównej mierze wszelkiego rodzaju narzędzia lub inne urządzenia, których używanie jest uzasadnione rodzajem wykonywanej pracy (np. laptop).

Wypłaty odszkodowania za przedmioty utracone lub uszkodzone w wypadku przy pracy w pierwszej kolejności może żądać oczywiście sam pracownik.

Regulacja zawarta w art. 237¹ k.p. nie wskazuje jednak innych osób uprawnionych do omawianego świadczenia w sytuacji, gdy na skutek wypadku przy pracy pracownik zmarł. W doktrynie dość powszechnie przyjmuje się, że kwestię tę należy rozstrzygać na podstawie art. 63¹ § 2 k.p. Zgodnie z jego treścią prawa majątkowe ze stosunku pracy przechodzą po śmierci pracownika, w równych częściach, na małżonka oraz inne osoby spełniające warunki wymagane do uzyskania renty rodzinnej. Krąg osób uprawnionych do renty rodzinnej ustanawia regulacja zawarta w art. 65–71 u.e.r. Do grona tych osób zalicza się:

1) dzieci własne, dzieci drugiego małżonka oraz dzieci przysposobione;

2) przyjęte na wychowanie i utrzymanie przed osiągnięciem pełnoletności wnuki, rodzeństwo i inne dzieci, w tym również w ramach rodziny zastępczej;

3) małżonka zmarłego;

4) rodziców zmarłego, za których są uważani również ojczym i macocha, a także osoby przysposabiające.

Z brzmienia art. 237¹ § 2 k.p. wynika, że rozpatrywane odszkodowanie przysługuje również w przypadkach wyłączenia prawa do świadczeń z ubezpieczenia społecznego. Odpowiedzialność pracodawcy za utracone lub uszkodzone przedmioty jest odpowiedzialnością absolutną, której nie wyłączają sytuacje przewidziane w przepisach o ubezpieczeniu społecznym, wyłączające prawo do świadczeń wypłacanych przez ZUS. Chodzi zatem o sytuacje, gdy:

– wyłączną przyczyną wypadku przy pracy było udowodnione naruszenie przez pracownika przepisów dotyczących ochrony życia i zdrowia, spowodowane przez niego umyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa,

– pracownik przyczynił się w znacznym stopniu do spowodowania wypadku, będąc w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środków odurzających lub substancji psychotropowych.