Ambroziewicz Maciej, Ocena ryzyka zawodowego wg metody PN-N-18002:2011

Ocena ryzyka zawodowego wg metody PN-N-18002:2011

Ocena ryzyka zawodowego jest zgodnie z wymaganiami prawa jednym z podstawowych obowiązków pracodawcy, wynikającym z art. 226 k.p. W ocenie tej, uwzględnia się wszystkie czynniki środowiska pracy oraz sposoby wykonywania prac, jakie mogą stwarzać zagrożenia dla bezpieczeństwa i zdrowia pracowników oraz sposoby wykonywania takich prac. Podstawowym celem oceny ryzyka zawodowego jest zapewnienie poprawy warunków pracy i ochrony życia i zdrowia pracujących. Od sposobu przeprowadzenia tej oceny zależy w dużej mierze skuteczność funkcjonującego w organizacji systemu zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy.

W każdym przedsiębiorstwie decyzje dotyczące wyznaczenia osób do przeprowadzania oceny ryzyka zawodowego podejmuje pracodawca. Osobami wyznaczonymi do udziału w ocenie ryzyka zawodowego mogą być:

– pracownicy służby bhp lub osoby wykonujące zadania tej służby (w małej firmie może to być sam pracodawca), dla których udział w ocenie ryzyka zawodowego jest zadaniem wynikającym z przepisów prawa,

– lekarz medycyny pracy, którego udział może być niezbędny zwłaszcza w przypadku oceny ryzyka zawodowego osób szczególnie podatnych na oddziaływanie zagrożeń, jak np. osoby niepełnosprawne czy też pracownicy starsi,

– osoby kierujące pracownikami,

– pracownicy i/lub ich przedstawiciele.

Ponadto tam, gdzie to możliwe, ocena ryzyka zawodowego powinna być przeprowadzana przez powołane do tego celu zespoły, w skład których wchodzą osoby kierujące pracownikami oraz pracownicy i/lub ich przedstawiciele, nie zaś wyłącznie przez pracownika służby bhp lub osobę wykonującą zadania służby bhp.

Osoby oceniające ryzyko zawodowe muszą zostać uprzednio przeszkolone, powinny:

– znać i rozumieć zasady oceny ryzyka zawodowego,

– posiadać wiedzę niezbędną do identyfikowania zagrożeń na ocenianych stanowiskach pracy,

– umieć oceniać szkodliwe następstwa występujących zagrożeń,

– umieć określać prawdopodobieństwo wystąpienia niekorzystnych dla zdrowia i życia pracowników następstw tych zagrożeń.

Osoby te powinny potrafić formułować propozycje działań prowadzących do eliminowania lub ograniczania ryzyka zawodowego, a także oceniać ich skuteczność oraz identyfikować te problemy, które powinny być rozwiązane z udziałem ekspertów zewnętrznych.