Godlewska Katarzyna, Obowiązkowa hospitalizacja osób chorych lub podejrzanych o zachorowanie na choroby zakaźne na podstawie skierowania od lekarza

Obowiązkowa hospitalizacja osób chorych lub podejrzanych o zachorowanie na choroby zakaźne na podstawie skierowania od lekarza

Procedura opisuje przesłanki i działania związane z obowiązkową hospitalizacją osób chorych lub podejrzanych o zachorowanie na choroby zakaźne, wymienione w art. 34 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 947 z późn. zm.), na podstawie skierowania lekarza.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. h ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 947 z późn. zm.) - dalej u.z.z.z. - osoby przebywające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są obowiązane na zasadach określonych w ustawie m.in. do poddawania się hospitalizacji.

W przypadku, gdy osoba zobowiązana do poddania się obowiązkowej hospitalizacji nie posiada pełnej zdolności do czynności prawnych, odpowiedzialność za wypełnienie tego obowiązku ponosi osoba, która sprawuje prawną pieczę nad osobą małoletnią lub bezradną, albo opiekun faktyczny w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 159 z późn. zm.). W rozumieniu powołanego przepisu opiekunem faktycznym jest osoba sprawująca, bez obowiązku ustawowego, stałą opiekę nad pacjentem, który ze względu na wiek, stan zdrowia albo stan psychiczny opieki takiej wymaga.

Obowiązkowej hospitalizacji podlegają osoby chore na gruźlicę w okresie prątkowania oraz osoby z uzasadnionym podejrzeniem o prątkowanie, a także osoby chore i podejrzane o zachorowanie na:

a) błonicę;

b) cholerę;

c) dur brzuszny;

d) dury rzekome A, B, C;

e) dur wysypkowy (w tym choroba Brill-Zinssera);

f) dżumę;

g) grypę H7 i H5;

h) ostre nagminne porażenie dziecięce (poliomyelitis) oraz inne ostre porażenia wiotkie, w tym zespół Guillaina-Barrégo;

i) ospę prawdziwą;

j) zespół ostrej niewydolności oddechowej (SARS);

k) tularemię;

l) wąglik;

m) wściekliznę;

n) zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu;

o) wirusowe gorączki krwotoczne, w tym żółtą gorączkę (art. 34 ust. 1 u.z.z.z.).

W przypadku podejrzenia lub rozpoznania cholery, dżumy, ospy prawdziwej lub wirusowej gorączki krwotocznej lub w przypadku, gdy choroba zakaźna, której dotyczy podejrzenie lub rozpoznanie stanowi chorobę szczególnie niebezpieczną i wysoce zakaźną w rozumieniu art. 2 pkt 4 u.z.z.z., tj. jest chorobę zakaźną łatwo rozprzestrzeniającą się, o wysokiej śmiertelności, powodującą szczególne zagrożenie dla zdrowia publicznego i wymagającą specjalnych metod zwalczania, lekarz ponadto jest zobowiązany podjąć działania opisane w procedurze: Działania w przypadku podejrzenia lub rozpoznania choroby szczególnie niebezpiecznej i wysoce zakaźnej jeśli zaś podejrzenie lub rozpoznanie choroby zakaźnej nie dotyczy choroby szczególnie niebezpiecznej i wysoce zakaźnej, lekarz ma obowiązek podjąć kroki opisane w procedurze: Działania w przypadku podejrzenia lub rozpoznania zakażenia lub choroby zakaźnej, a ponadto w procedurze: Zgłaszanie podejrzenia lub rozpoznania zakażenia bądź choroby zakaźnej.

Zgodnie z art. 34 ust. 1a u.z.z.z, w przypadku podejrzenia lub rozpoznania zakażenia lub choroby zakaźnej, wymienionej powyżej, lekarz lub felczer jest obowiązany pouczyć pacjenta o obowiązku, hospitalizacji oraz skierować go do szpitala. Fakt udzielenia pouczenia jest potwierdzany wpisem lekarza lub felczera w dokumentacji medycznej oraz podpisem pacjenta.

Skierowanie do szpitala jest podstawą do przyjęcia osoby podejrzanej o zakażenie lub chorobę zakaźną lub chorej, do szpitala, który posiada warunki do zapewnienia skutecznej izolacji.

Koszty świadczeń zdrowotnych udzielonych w celu zwalczania zakażeń i chorób zakaźnych, których podejrzenie lub wystąpienie uzasadnia obowiązkową hospitalizację oraz świadczeń zdrowotnych związanych przyczynowo z tymi zakażeniami i chorobami zakaźnymi, udzielonych:

1) ubezpieczonym - są finansowane na zasadach określonych w przepisach o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych;

2) osobom nieposiadającym uprawnień z tytułu ubezpieczenia zdrowotnego - są finansowane z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia (art. 38 ust. 1 u.z.z.z.).