Krywan Tomasz, Obowiązek przekazywania przez promotorów informacji o schematach podatkowych

Obowiązek przekazywania przez promotorów informacji o schematach podatkowych

Procedura pozwala ustalić czy promotor ma obowiązek przekazywać informacje o schematach podatkowych.

Z początkiem 2019 r. przepisami art. 86a–86o ustawy z 29.08.1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) – dalej o.p., został wprowadzony, m.in., obowiązek przekazywania informacji o schematach podatkowych (odnośnie do pojęcia schematów podatkowych – zob. procedura Schemat podatkowy – pojęcie).

Obowiązek ten obciąża przede wszystkim promotorów (odnośnie do pojęcia promotora – zob. procedura Promotor – pojęcie). Nie zawsze jednak promotorzy udostępniający schematy podatkowe mają obowiązek przekazywać informacje o tych schematach.

Z punktu widzenia obowiązku przekazywania informacji o schematach podatkowych inaczej traktowane są schematy podatkowe transgraniczne, inaczej zaś pozostałe schematy podatkowe. Informacje o schematach podatkowych transgranicznych promotorzy obowiązani są przekazywać zawsze. Schematem transgranicznym jest uzgodnienie (tj. czynność lub zespół powiązanych ze sobą czynności, w tym czynność planowana lub zespół czynności planowanych, których co najmniej jedna strona jest podatnikiem lub które mają lub mogą mieć wpływ na powstanie lub niepowstanie obowiązku podatkowego – zob. art. 86a § 1 pkt 16 o.p.), które spełnia kryterium transgraniczne oraz:

a) spełnia kryterium głównej korzyści oraz posiada którąkolwiek z ogólnych cech rozpoznawczych, o których mowa w art. 86a § 1 pkt 6 lit. a–h o.p.,

b) posiada szczególną cechę rozpoznawczą (zob. art. 86a § 1 pkt 12 o.p.).

Jak z kolei stanowi art. 86a § 3 o.p., kryterium transgraniczne uważa się za spełnione, jeżeli uzgodnienie dotyczy więcej niż jednego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Unii Europejskiej i państwa trzeciego oraz spełnia co najmniej jeden z poniższych warunków:

1) nie wszyscy uczestnicy uzgodnienia mają miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium tego samego państwa;

2) co najmniej jeden uczestnik uzgodnienia ma miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium więcej niż jednego państwa;

3) co najmniej jeden uczestnik uzgodnienia prowadzi działalność na terytorium danego państwa za pośrednictwem zagranicznego zakładu w tym państwie, a uzgodnienie stanowi część albo całość działalności gospodarczej tego zagranicznego zakładu;

4) co najmniej jeden uczestnik uzgodnienia prowadzi działalność na terytorium innego państwa nie mając miejsca zamieszkania ani siedziby na terytorium tego państwa oraz nie posiadając zagranicznego zakładu na terytorium tego państwa;

5) uzgodnienie może mieć wpływ na automatyczną wymianę informacji, o której mowa w dziale III ustawy z 9.03.2017 r. o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami (Dz.U. z 2023 r. poz. 241 ze zm.), lub na wskazanie beneficjenta rzeczywistego w rozumieniu ustawy z 1.03.2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz.U. z 2023 r. poz. 1124f

ze zm.)

– z wyjątkiem sytuacji, gdy uzgodnienie dotyczy wyłącznie podatku od wartości dodanej, w tym podatku od towarów i usług, podatku akcyzowego lub ceł, nakładanych na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej.