Krywan Tomasz, Obowiązek podatkowy w VAT - zasady ogólne do 31 grudnia 2013 r.
Obowiązek podatkowy w VAT - zasady ogólne do 31 grudnia 2013 r.
Obowiązek podatkowy w VAT - zasady ogólne do 31 grudnia 2013 r.
Obowiązek podatkowy w VAT - zasady ogólne do 31 grudnia 2013 r.
Procedura pozwala ustalić, kiedy - w stanie prawnym obowiązującym do końca 2013 r. - powstał obowiązek podatkowy w VAT dla czynności, dla której obowiązek podatkowy powstaje na zasadach ogólnych.
Procedury prawne pokazane w formie interaktywnych schematów, dzięki którym sprawdzisz, jak krok po kroku przebiega postępowanie w danej sprawie.
Dowiedz się więcej o LEX Navigator.
Zamów bezpłatną prezentację zdalną , podczas której przedstawimy Ci to narzędzie.
Krok: czynność (dostawa towaru lub świadczenie usługi), dla której obowiązek podatkowy powstaje na zasadach ogólnych
Ogólne zasady powstawania obowiązku podatkowego określają przepisy art. 19 ust. 1, 4 i 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - dalej u.p.t.u. Przepisy te mają zastosowanie, jeżeli dla danej czynności (dostawy towarów lub świadczenia usług) nie istnieją przepisy przewidujące powstawanie obowiązku podatkowego w sposób szczególny.
Krok: czy przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymana została część lub całość należności?
Jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.
Wskazać warto, że nie każde otrzymanie wpłaty pieniężnej przez sprzedawcę stanowi otrzymanie części należności, o której mowa w art. 19 ust. 11 u.p.t.u. Opodatkowaniu VAT podlegają bowiem dostawy towarów i świadczenie usług (oraz pozostałe czynności wymienione w art. 5 u.p.t.u.), a nie płatności dokonane z tytułu tych transakcji. Tym samym, opodatkowaniu VAT nie powinny podlegać zapłaty za dostawy towarów i świadczenie usług, które nie zostały dotychczas określone w sposób wyraźny (zob. wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 9 października 2001 r. w sprawie C-108/99).
Oznacza to, że z punktu widzenia zastosowania art. 19 ust. 11 u.p.t.u. konieczne jest, aby między otrzymaniem przez podatnika określonej kwoty a czynnością podlegającą opodatkowaniu (np. dostawą towarów czy świadczeniem usługi) istniał bezpośredni związek. Obowiązek podatkowy z tytułu otrzymania części należności powstaje tylko wówczas, jeśli należności te dotyczą nabycia konkretnych towarów lub konkretnych usług.
Otrzymanie kwot na poczet przyszłych, nieskonkretyzowanych świadczeń nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego na podstawie art. 19 ust. 11 u.p.t.u. Kwoty takie stają się należnościami otrzymanymi przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi, o których mowa w art. 19 ust. 11 u.p.t.u., z chwilą skonkretyzowania świadczeń, których dotyczą (zob. przykładowo wyrok WSA w Warszawie z dnia 11 stycznia 2012 r., III SA/Wa 1269/11).