Musiał Krzysztof J., Obniżenie należnej akcyzy o kwotę akcyzy zapłaconej od wyrobów reklamowanych

Obniżenie należnej akcyzy o kwotę akcyzy zapłaconej od wyrobów reklamowanych

Procedura dotyczy możliwości obniżenia kwoty akcyzy, do której zapłacenia podatnik jest zobowiązany, o kwotę akcyzy zapłaconej od reklamowanych wyrobów, które następnie będą zużyte do produkcji innych wyrobów lub zniszczone.

Żaden przepis ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 752 z późn. zm.) - dalej u.p.a., w tym także art. 2 u.p.a., zawierający słowniczek wyrażeń ustawowych, nie definiuje pojęcia „reklamacji” dla potrzeb stosowania art. 83 i 83a u.p.a. Przepisy te nadto nie odsyłają do odrębnych regulacji, w których zawarta byłaby taka definicja lub pojęcie reklamacji, jak również byłyby określone warunki prawne, po spełnieniu których można przyjąć, że zachodzi sytuacja uprawniająca podmiot prowadzący skład podatkowy do zastosowania reklamacji zawartej w art. 83 lub art. 83a u.p.a. Niemniej jednak, należy mieć na względzie, iż stosunki między prowadzącym skład podatkowy a jego kontrahentami regulowane są w pierwszej kolejności przez przepisy prawa cywilnego, w związku z czym należałoby uznać, iż z „reklamacją” mamy do czynienia wówczas, gdy z przyczyn dotyczących samych wyrobów akcyzowych, wyroby te zwracane są prowadzącemu skład podatkowy przez jego kontrahenta, w efekcie skorzystania z tego ostatniego z przysługujących mu uprawnień (np. na skutek skorzystania z uprawnień wynikających z rękojmi czy gwarancji, na skutek odstąpienia od umowy. Raczej niedopuszczalne będzie odwoływanie się w tym przypadku do konstrukcji „niezgodności towaru z umową”, przewidzianej w ustawie z dnia 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie kodeksu cywilnego (Dz. U. Nr 141, poz. 1176 z późn. zm.). Należy mieć bowiem na uwadze, iż omawiane sytuacje dotyczą, co do zasady, stosunków między przedsiębiorcami, a sprzedaż ze składów podatkowych kierowana jest zazwyczaj do pośredników (hurtownie, sklepy detaliczne), nigdy zaś do odbiorców finalnych (konsumentów).

W tym kontekście warto zwrócić uwagę na interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 1 lipca 2010 r., IBPP3/443-285/10/DG. Interpretacja ta zapadła na wniosek spółki, która zamierzała przyjmować zwroty piwa zakupionego w nadmiernej ilości przez jej kontrahentów (hurtowników i sklepy detaliczne), którzy przeszacowali swoje możliwości zbywcze i nie byli w stanie sprzedać piwa przed upływem terminu jego ważności. W związku z utratą przydatności do spożycia, kontrahenci zwracali piwo spółce, ta zaś planowała dokonać - po ich zniszczeniu - obniżenia kwoty należnej akcyzy. Organ interpretacyjny uznał jednak takie działanie za niedopuszczalne. Jak zauważył organ, ustawa o podatku akcyzowym nie zawiera definicji reklamacji, zatem w przedmiotowej sytuacji należy odwołać do powszechnego znaczenia reklamacji. Reklamacją jest bowiem zwrócenie się do dostawcy, producenta, wykonawcy usługi w sprawie ujawnionych wad towaru, niedokładności w dostawie, rachunku, wykonaniu usługi itp. z żądaniem naprawienia szkód. Zatem reklamacja ogranicza się do wad produktu lub usługi ujawnionej po sprzedaży produktu, bądź wykonaniu usługi. W przypadku wyrobów akcyzowych (piwa), takimi wadami będą wady jakościowe sprzedanego piwa. Niewątpliwie wadą jakościową piwa może być niezdatność do spożycia sprzedanego piwa przed upływem terminu przydatności do spożycia określonym przez producenta piwa. Wadą jakościową nie będzie natomiast przeterminowanie się pełnowartościowego piwa u odbiorcy. Jak natomiast wynikało z przedstawionego zdarzenia przyszłego, spółka w ramach reklamacji zamierzała przyjmować zwrot piwa niezdatnego do spożycia w wyniku upływu terminu ważności piwa określonego przez producenta. Uznanie powyższego zwrotu piwa jako reklamacji oznaczałoby zrównanie pojęcia „zwrot piwa” z „reklamacją” piwa, co w ocenie organu niewątpliwie byłoby możliwe tylko w przypadku, gdyby ustawodawca zdecydował się na zmianę powszechnego znaczenia pojęcia „reklamacji” poprzez zdefiniowanie na potrzeby u.p.a. pojęcia „reklamacji”, bądź odwołania się do innego aktu prawnego zawierającego takową definicję. W innym bowiem przypadku nie jest możliwe rozszerzanie, bądź zawężanie znaczenia pojęcia reklamacji w stosunku do jej powszechnego znaczenia słownikowego.

Z kolei w odniesieniu do możliwych powodów reklamacji, ten sam organ interpretacyjny, działający z upoważnienia Ministra Finansów, stwierdził w interpretacji z dnia z dnia 8 grudnia 2010 r., IBPP3/443-674/10/DG, że przepisy art. 83 i art. 83a u.p.a. bardzo szeroko określają zakres prawa do odliczenia akcyzy przez podatników, którzy uznali reklamację wyrobów akcyzowych. Ustawa ani przepisy wykonawcze nie ograniczają powodów reklamacji do określonych zdarzeń i sytuacji. W konsekwencji każdy powód reklamacji, który zostanie uznany przez producenta, stanowi podstawę do odliczenia akcyzy, o ile zostaną spełnione pozostałe warunki do odliczenia akcyzy.

Warto w tym kontekście powołać także interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 września 2011 r., IPPP3/443-795/11-4/JK, w której organ uznał możliwość obniżenia należnego zobowiązania o kwotę akcyzy zapłaconej od reklamowanych wyrobów w sytuacji, gdy wyroby te nie były przedmiotem reklamacji w dosłownym tego słowa znaczeniu - złożonej przez nabywcę wyrobów. Interpretacja zapadła w stanie faktycznym, w którym wnioskująca spółka zamierzała - po uprzednim zniszczeniu wyrobów - skorzystać z prawa do obniżenia akcyzy zapłaconej od piwa niezdatnego do spożycia lub dotkniętego inną wadą jakościową, które nie zostało jeszcze sprzedane do kontrahenta, ale już wywiezione poza skład podatkowy do magazynów zewnętrznych (w związku z czym nastąpiła zapłata akcyzy z tytułu wyprowadzenia wyrobów poza procedurą zawieszonego poboru), a które spółka wycofywała na podstawie swojej wewnętrznej decyzji (reklamacja wewnętrzna między działem sprzedaży i działem produkcji).

Z analizowanych przepisów w sposób jednoznaczny wynika, iż obniżenia należnej akcyzy o kwotę akcyzy zapłaconej od wyrobów reklamowanych, może dokonać jedynie podmiot prowadzący skład podatkowy. Wynika to w głównej mierze z faktu, iż w praktyce to właśnie te podmioty będą dokonywały sprzedaży po raz pierwszy opodatkowanej akcyzą.