Bartosiewicz Adam, Nieuwzględnianie przy obliczaniu zaliczki na podatek dochodowy tzw. złych długów w związku z pandemią koronawirusa

Nieuwzględnianie przy obliczaniu zaliczki na podatek dochodowy tzw. złych długów w związku z pandemią koronawirusa

Procedura ma na celu przedstawienie warunków pozwalających na niepowiększanie podstawy obliczenia zaliczki o tzw. złe długi, w związku z przepisami wprowadzanymi w ramach tzw. tarczy antykryzysowej.

Począwszy od 1.01.2020 r. podatnicy (zarówno PIT, jak i CIT) mają obowiązek powiększenia podstawy obliczenia zaliczki na podatek dochodowy o kwotę tzw. złych długów.

Jak wynika ze stosownych przepisów, podstawa obliczenia zaliczki podlega zwiększeniu o zaliczaną do kosztów uzyskania przychodów wartość zobowiązania do zapłaty świadczenia pieniężnego, które nie zostało uregulowane, przy czym zwiększenia dochodu stanowiącego podstawę obliczenia zaliczki dokonuje się począwszy od okresu rozliczeniowego, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie, do okresu, w którym zobowiązanie zostanie uregulowane.

Przepisy te mają zastosowanie wyłącznie w tych latach podatkowych, w których obowiązywał stan epidemii. Ponieważ stan epidemii został odwołany w maju 2022 r., to rok 2022 jest zapewne ostatnim, w którym powołane przepisy mają zastosowanie (zakładając, że epidemia nie powróci).

Przepisy pozwalają na niepowiększanie podstawy obliczenia zaliczki o tzw. złe długi u podatników (dłużników), którzy ponoszą „negatywne konsekwencje ekonomiczne z powodu COVID-19”. Żadne przepisy nie wyjaśniają (nie definiują) tego sformułowania. Wydaje się, że to sam podatnik ocenia, czy „poniósł negatywne konsekwencje ekonomiczne z powodu COVID-19”, czy też nie. Przyjąć także trzeba, że poniesienie tych negatywnych konsekwencji jest (będzie) raczej zasadą, niż wyjątkiem.