Klimkiewicz-Deplano Katarzyna, Nieograniczony obowiązek podatkowy w CIT

Nieograniczony obowiązek podatkowy w CIT

Procedura dotyczy określania nieograniczonego obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 z późn. zm.) - dalej u.p.d.o.p., podatnicy mający siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zob. interpretacja ogólna Ministerstwa Finansów z dnia 3 lipca 2012 r., DD5/033/4/12/RDX/DD-363.

Ustawodawca nie zawarł w przepisach podatkowych definicji miejsca siedziby, czy też miejsca zarządu. W celu ustalenia znaczenia tych dwóch pojęć należy sięgnąć do regulacji pozapodatkowych.

Celem ustalenia, czym jest miejsce siedziby, należy przeanalizować regulacje kodeksu spółek handlowych oraz kodeksu cywilnego. Art. 157 i art. 304 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r. poz. 18 z późn. zm.) stanowią, że w przypadku spółek kapitałowych miejsce siedziby powinno zostać określone w umowie spółki (statucie). Z kolei w art. 41 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 z późn. zm.) miejsce siedziby zostało określone jako miejsce, w którym znajduje się organ zarządzający. Jednakże określenie to w praktyce może przysporzyć wielu problemów.

Ustawodawca w art. 3 ust. 1 u.p.d.o.p. wprowadził warunek, aby miejsce siedziby lub zarządu znajdowało się na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Analizując konkretny przypadek należy odwołać się do ustawy z dnia 12 października 1990 r. o ochronie granicy państwowej (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r. poz. 388 z późn. zm.). Jednakże należy pamiętać o art. 4 u.p.d.o.p., który rozszerza definicję terytorium Rzeczpospolitej Polskiej na znajdującą się poza morzem terytorialnym wyłączną strefę ekonomiczną, w której Rzeczpospolita Polska na podstawie prawa wewnętrznego i zgodnie z prawem międzynarodowym wykonuje prawa odnoszące się do badania i eksploatacji dna morskiego i jego podglebia oraz ich zasobów naturalnych.