Krywan Tomasz, Nazwa towaru lub usługi na paragonie fiskalnym

Nazwa towaru lub usługi na paragonie fiskalnym

Procedura pozwala ustalić, czy - w świetle interpretacji ogólnej Ministra Finansów z 12.09.2013 r., PT7/033/1/589/MHL/13/RD94492 - nazwa towaru lub usługi zastosowana na paragonie jest prawidłowa.

Paragon fiskalny powinien zawierać nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację - zob. § 25 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z 29.04.2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz.U. poz. 816 ze zm.) – dalej r.k.r., oraz § 22 ust. 1 pkt 9 lit. a tiret pierwsze rozporządzenia Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z 12.09.2021 r. w sprawie wymagań technicznych dla kas rejestrujących, Dz.U. poz. 1759) – dalej r.w.k.t.

Rodzi to wątpliwości jak bardzo szczegółowe nazwy towarów i usług powinny być wskazywane na paragonach. W związku z istnieniem tych wątpliwości Minister Finansów zdecydował się wydać interpretację ogólną z 12.09.2013 r., PT7/033/1/589/MHL/13/RD94492.

Nazwa towaru lub usługi na paragonie musi być na tyle szczegółowa, aby możliwe było na jej podstawie ustalenie, co jest przedmiotem obrotu. Powoduje to, że nie jest dopuszczalne stosowanie ogólnych nazw dla całych grup towarów. Jak czytamy w interpretacji ogólnej z 12.09.2013 r., PT7/033/1/589/MHL/13/RD94492, „podatnik stosujący nazewnictwo spełniające wymóg «jednoznaczności», o którym mowa w przepisie § 8 ust. 1 pkt 6 r.k.r., zamiast posługiwać się takimi określeniami (właściwymi z reguły dla nazwy grupowania) jak warzywa/owoce, pieczywo, nabiał, napoje alkoholowe, napoje bezalkoholowe, powinien stosować nazwy jak np. pomidory, jabłka (dla grupy warzywa/owoce), chleb, bułka (dla grupy pieczywo), ser żółty, mleko (dla grupy nabiał), piwo, wino, wódka (dla grupy napoje alkoholowe), woda, sok (dla grupy napojów bezalkoholowych/soków)”.

Podkreślić należy, że takie określenia jak chleb i bułka (dla grupy pieczywo), czy ser żółty i mleko (dla grupy nabiał) są zupełnie wystarczające, tj. nie jest konieczne stosowanie nazw bardziej szczegółowych. We wskazanej interpretacji ogólnej czytamy, że wskazane „zasady dotyczące stosowania nazewnictwa spełniającego wymóg jednoznacznego identyfikowania towarów i usług, nie wykluczają stosowania przez podatników nazewnictwa zapewniającego bardziej szczegółowe rozróżnienie towarów. Stosowanie jednak na tyle rozbudowanego nazewnictwa (obejmującego w przypadku towaru takiego jak mleko wskazań dotyczących przykładowo producenta, objętości, zawartości tłuszczu itp.) ma dla podatników (...) jedynie charakter fakultatywny”.

Należy dodać, że z cytowanej powyżej interpretacji ogólnej wynika, że podatnicy świadczący usługi oraz dokonujący szeregu czynności składających się na dostawę towaru mogą przy określaniu stosowanej na paragonie nazwy usługi (towaru) wykorzystywać nazewnictwo stosowane przez siebie przy tworzeniu zasad odpłatności (cennika). W interpretacji tej czytamy, że „przykładowo w przypadku podatnika prowadzącego kwiaciarnię stosowane nazwy będą zależały od samej oferty tego podatnika (oferta może ograniczać się do sprzedaży bukietów lub pojedynczych kwiatów, a może również obejmować dekorację sal balowych, samochodów itp.). Przy określaniu nazwy towaru (usługi) można, jak wskazano wyżej, wykorzystywać nazewnictwo stosowane przy tworzeniu danego cennika. Tym samym, jeżeli dany podatnik w swoim cenniku wyróżnia np. pozycję bukiet ślubny (w stosunku do innych bukietów), to określając nazwę dla potrzeb stosowania kasy rejestrującej może on wykorzystać taką nazwę (ewentualnie ze stosownym rozszerzeniem, jeżeli w cenniku rozróżnia tego rodzaju bukiety). Zważywszy, że ewidencjonowaniu przy zastosowaniu kasy rejestrującej podlega dany towar (lub usługa), którym, w przypadku sprzedaży kwiatów w kwiaciarni, jest pewien produkt finalny, składający się z wielu komponentów, nie ma konieczności i uzasadnienia wyliczania wszystkich jego elementów składowych. Podobna sytuacja wystąpi w przypadku usług świadczonych przez restauracje, lub inne punkty gastronomiczne. Określenie nazwy świadczonej przez punkty gastronomiczne usługi może opierać się na nazewnictwie określonym w karcie dań (cenniku)”.