Hudzik Michał, Nadanie aktowi oskarżenia dalszego biegu

Procedury
Status:  Aktualna
Wersja od: 1 października 2023 r.
Autorzy:

Nadanie aktowi oskarżenia dalszego biegu

Nadanie aktowi oskarżenia dalszego biegu

Nadanie aktowi oskarżenia dalszego biegu

Nadanie aktowi oskarżenia dalszego biegu oskarżony oskarżony przygotowanie i wniesienie wniosków dowodowych złożenie żądania wyznaczenia obrońcy z urzędu otrzymanie odpisu aktu oskarżenia możliwy przebieg procedury przygotowanie i wniesienie odpowiedzi na akt oskarżenia prezes sądu prezes sądu otrzymanie żądania wyznaczenia obrońcy z urzędu otrzymanie wniosków dowodowych otrzymanie odpowiedzi na akt oskarżenia doręczenie odpisu aktu oskarżenia skierowanie sprawy na rozprawę skierowanie sprawy na posiedzenie pozytywny wynik kontroli aktu oskarżenia oczekiwanie na reakcję oskarżonego możliwy przebieg postępowania doręczenie odpisu aktu lub wniosku pokrzywdzonemu czy złożono wniosek z art. 335 § 1 lub § 2 k.p.k.? zarządzenie doręczenia odpisów aktu oskarżenia 7 dni 7 dni 7 dni tak nie

Krok: pozytywny wynik kontroli aktu oskarżenia

Zob. szerzej Formalna kontrola aktu oskarżenia.

Krok: zarządzenie doręczenia odpisów aktu oskarżenia

Jeżeli akt oskarżenia odpowiada warunkom formalnym, prezes sądu (przewodniczący wydziału, upoważniony sędzia - art. 93 § 2 k.p.k. lub referendarz sądowy – art. 338 § 1 k.p.k.) zarządza doręczenie odpisów aktu oskarżenia oskarżonemu (art. 338 § 1 k.p.k.), a jeżeli oskarżony ma ustanowionego obrońcę - także obrońcy (art. 140 k.p.k.).

Oskarżonego poucza się także o treści przepisów: art. 291 § 3, art. 338a, art. 338b, art. 341 § 1, art. 349 § 8 zd. III, art. 374, art. 376, art. 377 i art. 422 oraz o tym, że w zależności od wyniku procesu oskarżony może być obciążony kosztami wyznaczenia obrońcy z urzędu (art. 338 § 1a k.p.k.).

Doręczając oskarżonemu odpis aktu oskarżenia, prezes sądu (przewodniczący wydziału, upoważniony sędzia - art. 93 § 2 k.p.k. lub referendarz sądowy – art. 338 § 1 k.p.k.) wzywa oskarżonego do składania wniosków dowodowych. Wezwanie to jednak nie nakłada na oskarżonego obowiązku złożenia takich wniosków. Może on, w zależności od przyjętej w ramach prawa do obrony taktyki procesowej, złożyć je także w terminie późniejszym. Jedynym dalszym ograniczeniem oskarżonego w składaniu takich wniosków będzie natomiast art. 170 § 1 pkt 5 k.p.k., przewidujący - jako podstawę oddalenia wniosku dowodowego - okoliczność, że wniosek dowodowy w sposób oczywisty zmierza do przedłużenia postępowania.

Nie wydaje się natomiast, aby do omawianego etapu postępowania odnosiło się ograniczenie, wynikające z wprowadzonego nowelą z dnia 19 lipca 2019 r. (Dz.U.2019.1694) art. 170 § 1 pkt 6 k.p.k., skoro 7-dniowy termin wynika z przepisu art. 338 § 1 k.p.k., nie zaś z decyzji organu procesowego.

Warto też zaznaczyć, że na wniosek pokrzywdzonego należy poinformować go o zarzutach oskarżenia i ich kwalifikacji prawnej (art. 337 § 1 k.p.k.).

Nowym rozwiązaniem, wprowadzonym ustawą z 20 kwietnia 2021 r. (Dz.U.2021.1023), jest możliwość przesłania odpisu aktu oskarżenia drogą elektroniczną (art. 338 § 4 k.p.k.). W takim wypadku, o dacie doręczenia odpisu aktu oskarżenia oraz adresie poczty elektronicznej, na który odpis został wysłany, zawiadamia się adresata za pośrednictwem operatora pocztowego, o którym mowa w art. 131 § 1 pkt 1, a w uzasadnionych wypadkach można go zawiadomić telefonicznie (art. 338 § 5 k.p.k.).

Zgodnie z art. 338 § 6 k.p.k., jeżeli oskarżony nie włada w wystarczającym stopniu językiem polskim, przed wydaniem zarządzenia o doręczeniu aktu oskarżenia prezes sądu lub referendarz sądowy wzywa tłumacza w celu przełożenia aktu oskarżenia na język obcy. W literaturze podkreśla się, że „oskarżony włada w wystarczający sposób językiem polskim w rozumieniu art. 338 § 6 wówczas, gdy jest w stanie samodzielnie i ze zrozumieniem przeczytać akt oskarżenia sporządzony w języku polskim. Wiedzę na ten temat sąd może mieć od samego oskarżonego lub może ona wynikać z treści pism procesowych sporządzonych samodzielnie przez oskarżonego w języku polskim” (K. Eichstaedt, w: Kodeks postępowania karnego. Tom I. Komentarz aktualizowany, red. D. Świecki, LEX/el 2023, teza 18 do art. 338).