Krywan Tomasz, Miejsce świadczenia wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów

Miejsce świadczenia wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów

Procedura pozwala ustalić, gdzie znajduje się miejsce świadczenia (a w konsekwencji państwo opodatkowania) wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Jednym z warunków opodatkowania w Polsce wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów jest, aby były to wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów na terytorium kraju (zob. art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r. poz. 361 z późn. zm. - dalej u.p.t.u.). O tym, kiedy do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów dochodzi na terytorium kraju, decydują przepisy art. 25 i 26 u.p.t.u., tj. przepisy o miejscu świadczenia przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów.

Z przepisów art. 25 u.p.t.u. wynika, że wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów mogą mieć jedno lub dwa miejsca świadczenia. Pierwsze miejsce świadczenia znajduje się zawsze na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu (zob. art. 25 ust. 1 u.p.t.u.). To miejsce świadczenia występuje zawsze (żadne okoliczności nie wyłączają wystąpienia miejsca świadczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium państwa członkowskiego zakończenia ich wysyłki lub transportu). W określonych przepisami art. 25 ust. 2 i art. 26 u.p.t.u. sytuacjach wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów mają również drugie miejsce świadczenia.

Jeżeli nabywca towarów w ramach WNT podaje numer VAT UE innego państwa członkowskiego niż państwo zakończenia wysyłki lub transportu, miejscem świadczenia WNT jest również terytorium państwa członkowskiego, które wydało ten numer VAT UE (może to być również Polska, jeżeli nabywca posłużył się polskim numerem VAT UE).