Przybysz Piotr, Licytacja publiczna przy sprzedaży nieruchomości

Licytacja publiczna przy sprzedaży nieruchomości

Sprzedaż zajętej nieruchomości w drodze licytacji publicznej pozwala na uzyskanie najwyższej ceny sprzedaży. Uczestnicy licytacji zgłaszają oferty nabycia licytowanej ruchomości i prawo nabycia licytowanej rzeczy uzyskuje ten, kto zaoferuje najwyższą cenę. Nabywca staje się właścicielem rzeczy dopiero po zapłaceniu ceny nabycia.

Zobowiązany może uniknąć sprzedaży nieruchomości, jeżeli przed zamknięciem licytacji uiści należność wierzyciela wraz z odsetkami i kosztami egzekucyjnymi. Poborca skarbowy zamyka wówczas licytację, a organ egzekucyjny uchyla zajęcie nieruchomości (art. 111f § 5 u.p.e.a.).

Poborca skarbowy otwiera i prowadzi licytację nieruchomości. Licytacja odbywa się publicznie i jest prowadzona w obecności i pod nadzorem kierownika komórki organizacyjnej urzędu skarbowego prowadzącej egzekucję administracyjną, zwanego „komornikiem skarbowym”.

Warunkiem koniecznym dopuszczalności przeprowadzenia licytacji jest stawienie się co najmniej jednej osoby przystępującej do licytacji (art. 111d § 2 u.p.e.a.).

Zgodnie z art. 111d § 1 u.p.e.a., nie mogą przystąpić do licytacji i w niej uczestniczyć:

1) zobowiązany;

2) pracownicy organu egzekucyjnego;

3) małżonkowie, dzieci, rodzice i rodzeństwo osób, o których mowa w pkt 1 i 2;

4) osoby obecne na licytacji w charakterze urzędowym;

5) licytant, który nie wykonał warunków poprzedniej licytacji tej samej nieruchomości;

6) osoby, które mogą nabyć nieruchomość tylko za zezwoleniem organu administracji publicznej, a zezwolenia tego nie przedstawiły.