Bartosiewicz Adam, Kwalifikacja towaru jako złomu

Kwalifikacja towaru jako złomu

Procedura ma na celu zaprezentowanie przesłanek mających znaczenie przy kwalifikowaniu towarów jako towarów objętych obowiązkiem samonaliczania podatku przez nabywcę (przede wszystkim złomu oraz pozostałych surowców wtórnych).

Podatnicy czasami dokonują transakcji towarami, które - w zależności od tego, jakie mają przeznaczenie i aktualny stan - mogą zostać zaklasyfikowane jako „złom” bądź inne odpady albo surowce wtórne. Obrót tymi towarami w określonych sytuacjach może skutkować powstaniem obowiązku rozliczenia podatku należnego przez nabywcę (w ramach procedury reverse charge).

Po pierwsze, należy ustalić charakter i przeznaczenie towarów będących przedmiotem transakcji, w szczególności to, czy są one sprzedawane do dalszego użytku, czy też mają być one przeznaczone do dalszego przerobu (recyklingu). Przykładowo - mocno zużyte opony mogą być kupione dla dalszego ich używania bądź do przerobu (na granulat gumowy). W tym pierwszym przypadku nie są „złomem”, w drugim - tak.

Wydaje się, że istotne znaczenie należy przypisać tutaj opisaniu przedmiotu transakcji na fakturze, w szczególności podaniu, bądź nie – stosownych kodów PKWiU. Ich wskazanie powinno być bowiem traktowane jako ujawnienie intencji stron transakcji, co do kwalifikowania danego rodzaju towarów jako „złom” (odpadów, surowców wtórnych etc.).