Piaskowska Olga Maria, Kumulacja roszczeń

Kumulacja roszczeń

1. Powód może dochodzić jednym pozwem kilku roszczeń przeciwko temu samemu pozwanemu, jeżeli:

– roszczenia nadają się do tego samego rodzaju postępowania,

– sąd jest właściwy ze względu na ogólną wartość roszczeń.

2. Gdy roszczenia są różnego rodzaju, powód może dochodzić ich od pozwanego jednym pozwem, jeżeli dla żadnego z tych roszczeń nie jest przewidziane postępowanie odrębne ani też nie zachodzi w odniesieniu do któregoś z nich niewłaściwość sądu, bez względu na wartość przedmiotu sporu.

3. Powód może dochodzić jednym pozwem roszczeń, które nie pozostają ze sobą w związku i które opierają się na innej podstawie faktycznej oraz prawnej. Dopuszczalne jest zatem łączenie na przykład żądania zapłaty i ustalenia prawa czy stosunku prawnego.

4. Szczególnym wypadkiem kumulacji roszczeń jest zgłoszenie żądania ewentualnego lub alternatywnego (por. uzasadnienie wyroku SN z dnia 26 stycznia 1979 r., IV CR 403/78, OSNCP 1979, nr 10, poz. 193). Roszczenia takie często występują w sprawach konsumenckich oraz w sprawach ze stosunku pracy.

5. Sąd ma obowiązek zbadać, czy roszczenia, z którymi wystąpił powód, mogą być dochodzone w jednym postępowaniu.

1. Podstawowa przesłanka stanowiąca o dopuszczalności łączenia roszczeń w jednym pozwie wymaga, aby dochodzone w ten sposób roszczenia nadawały się do tego samego trybu postępowania.

2. Jeżeli dochodzenie roszczeń zgłoszonych przez powoda w jednym pozwie jest niedopuszczalne, sąd - w zależności od podstaw takiej oceny - podejmie właściwe czynności.

3. Jeżeli sąd stwierdzi swą niewłaściwość dla rozpoznania roszczeń połączonych w całości, tj. nie tylko nie będzie właściwy dla ich łącznego rozpoznania, lecz również dla żadnego z nich z osobna, wówczas przekaże sprawę sądowi właściwemu lub przekaże do innego właściwego trybu postępowania. Możliwe jest także przekazanie sprawy między wydziałami.

4. Jeżeli sąd jest właściwy do rozpoznania tylko jednego lub tylko kilku z połączonych roszczeń, wówczas podejmie stosowne czynności do ich rozpoznania. W takiej sytuacji powództwo dotyczące pozostałych roszczeń, po ich wyłączeniu do odrębnego rozpoznania, przekazuje właściwemu lub właściwym sądom.