Ambroziewicz Maciej, Koszty badań niezbędnych do ustalenia zawartości alkoholu, środków odurzających lub substancji psychotropowych w organizmie

Procedury
Status:  Aktualna
Wersja od: 5 stycznia 2016 r.
Autorzy:

Koszty badań niezbędnych do ustalenia zawartości alkoholu, środków odurzających lub substancji psychotropowych w organizmie

Koszty badań niezbędnych do ustalenia zawartości alkoholu, środków odurzających lub substancji psychotropowych w organizmie

Koszty badań niezbędnych do ustalenia zawartości alkoholu, środków odurzających lub substancji psychotropowych w organizmie

W myśl art. 21 u.u.s.w. jedną z przesłanek pozbawiającą poszkodowanego w wypadku przy pracy prawa do świadczeń z ubezpieczenia wypadkowego jest przyczynienie się przez niego w znacznym stopniu do spowodowania tego wypadku, jeżeli znajdował się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środków odurzających lub substancji psychotropowych. Chcąc uchronić się przed takim zarzutem, poszkodowany, wobec którego zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że znajduje się w stanie nietrzeźwości, pod wpływem środków odurzających lub substancji psychotropowych, powinien na żądanie pracodawcy (płatnika składek) poddać się badaniu niezbędnemu do ustalenia zawartości alkoholu, środków odurzających lub substancji psychotropowych w organizmie. Pracownik jest obowiązany poddać się takiemu badaniu, bowiem odmowa lub inne zachowanie uniemożliwiające jego przeprowadzenie powoduje pozbawienie prawa do świadczeń, chyba że ubezpieczony udowodni, że miały miejsce przyczyny, które uniemożliwiły poddanie się temu badaniu. Koszty badań zwracane są kierującemu przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, chyba że ubezpieczony zostanie pozbawiony prawa do świadczeń z tego tytułu (wówczas koszty ponosi samodzielnie).

Koszty badań niezbędnych do ustalenia zawartości alkoholu, środków odurzających lub substancji psychotropowych w organizmie ZUS ZUS czy wniosek spełnia wymagania formalne? analiza wniosku wpłynięcie wniosku wypłata zwrotu kosztów badania zwrot wniosku w celu uzupełnienia braków formalnych pracodawca pracodawca obciążenie kosztami badań poszkodowanego złożenie wniosku o refundację kosztów badania czy poszkodowany poddał się badaniu? pozbawienie poszkodowanego prawa do świadczeń powypadkowych czy stwierdzono stan nietrzeźwości? czy poszkodowany przyczynił się w znacznym stopniu do spowodowania wypadku? uzupełnienie braków formalnych odebranie zwróconego wniosku udzielenie poszkodowanemu pierwszej pomocy skierowanie poszkodowanego na badania poszkodowany poszkodowany wypadek przy pracy poinformowanie pracodawcy o zdarzaniu tak nie nie tak tak nie tak nie

Krok: wypadek przy pracy

Za wypadek przy pracy, zgodnie art. 3 ust. 1 u.u.s.w., uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą:

1) podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń przełożonych;

2) podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika czynności na rzecz pracodawcy, nawet bez polecenia;

3) w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w drodze między siedzibą pracodawcy a miejscem wykonywania obowiązku wynikającego ze stosunku pracy.

Za wypadek przy pracy uważa się również nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w okresie ubezpieczenia wypadkowego z danego tytułu podczas:

1) uprawiania sportu w trakcie zawodów i treningów przez osobę pobierającą stypendium sportowe;

2) wykonywania odpłatnie pracy na podstawie skierowania do pracy w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania;

3) pełnienia mandatu posła lub senatora, pobierającego uposażenie;

4) odbywania szkolenia, stażu, przygotowania zawodowego dorosłych lub przygotowania zawodowego w miejscu pracy przez osobę pobierającą stypendium w okresie odbywania tego szkolenia, stażu, przygotowania zawodowego dorosłych lub przygotowania zawodowego w miejscu pracy na podstawie skierowania wydanego przez powiatowy urząd pracy lub przez inny podmiot kierujący, pobierania stypendium na podstawie przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy w okresie odbywania studiów podyplomowych;

5) wykonywania przez członka rolniczej spółdzielni produkcyjnej, spółdzielni kółek rolniczych oraz przez inną osobę traktowaną na równi z członkiem spółdzielni w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych, pracy na rzecz tych spółdzielni;

6) wykonywania pracy na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia;

7) wykonywania pracy na podstawie umowy uaktywniającej, o której mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr 45, poz. 235);

8) współpracy przy wykonywaniu pracy na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia;

9) wykonywania zwykłych czynności związanych z prowadzeniem działalności pozarolniczej w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych;

10) wykonywania zwykłych czynności związanych ze współpracą przy prowadzeniu działalności pozarolniczej w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych;

11) wykonywania przez osobę duchowną czynności religijnych lub czynności związanych z powierzonymi funkcjami duszpasterskimi lub zakonnymi;

12) odbywania służby zastępczej;

13) nauki w Krajowej Szkole Administracji Publicznej im. Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego przez słuchaczy pobierających stypendium;

14) wykonywania pracy na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, albo umowy o dzieło, jeżeli umowa taka została zawarta z pracodawcą, z którym osoba pozostaje w stosunku pracy, lub jeżeli w ramach takiej umowy wykonuje ona pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostaje w stosunku pracy;

15) pełnienia przez funkcjonariusza Służby Celno-Skarbowej obowiązków służbowych.

Krok: poinformowanie pracodawcy o zdarzaniu

Pracownik, który uległ wypadkowi, jeżeli stan jego zdrowia na to pozwala, powinien poinformować niezwłocznie o wypadku swojego przełożonego, przy czym jak stwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 14 września 2000 r., niepoinformowanie przełożonego o wypadku bezpośrednio po zdarzeniu nie pozbawia pracownika prawa żądania ustalenia, że miało ono charakter wypadku przy pracy (II UKN 702/99, OSNP 2002, nr 6, poz. 143).