Kremens Karolina, Konsekwencje śmierci oskarżyciela posiłkowego ubocznego

Konsekwencje śmierci oskarżyciela posiłkowego ubocznego

Zgodnie z przepisem, śmierć oskarżyciela posiłkowego ubocznego nie tamuje biegu postępowania, albowiem występuje on jedynie obok oskarżyciela publicznego (lub oskarżyciela posiłkowego subsydiarnego), który osobiście wniósł akt oskarżenia.

Jedyną konsekwencją śmierci oskarżyciela posiłkowego ubocznego jest powstanie po stronie osób najbliższych dla niego lub pozostających na jego utrzymaniu uprawnienia do wstąpienia w jego prawa.

Wstąpienie do postępowania przez osobę najbliższą lub osobę pozostającą na utrzymaniu oskarżyciela posiłkowego ubocznego po jego śmierci nie zostało obarczone terminem. Przyjąć więc należy, iż może to nastąpić w każdym stadium postępowania, aż do prawomocnego jego zakończenia.

Osobą najbliższą jest osoba określona w art. 115 § 1 k.k.

W art. 58 § 1 k.p.k. wprowadzono ustawą z dnia 28 listopada 2014 r. o ochronie i pomocy dla pokrzywdzonego i świadka istotne zmiany, które pozwalają na wstąpienie w prawa oskarżyciela posiłkowego ubocznego nie tylko osobom najbliższym, ale także osobom pozostającym na utrzymaniu zmarłego oskarżyciela. Zmiana związana jest z wykonaniem dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/29/UE z dnia 25 października 2012 r. ustanawiającej normy minimalne w zakresie praw, wsparcia i ochrony ofiar przestępstw oraz zastępującej decyzję ramową Rady 2001/220/WSiSW, która znacznie szerzej definiuje „członka rodziny” niż polski Kodeks karny w art.115§ 1 k.k.

Tylko jedna z osób najbliższych lub osób pozostających na utrzymaniu zmarłego może przystąpić do postępowania w charakterze oskarżyciela posiłkowego ubocznego. Będzie to ta, która złoży oświadczenie w pierwszej kolejności, pozostałe zostaną uznane za osoby nie posiadające legitymacji ku temu.