Bogusiak Marta, Kierowanie na leczenie uzdrowiskowe i rehabilitację uzdrowiskową

Procedury
Status:  Nieaktualna
Wersja od: 23 grudnia 2015 r. do: 19 lipca 2019 r.
Autorzy:

Kierowanie na leczenie uzdrowiskowe i rehabilitację uzdrowiskową

Kierowanie na leczenie uzdrowiskowe i rehabilitację uzdrowiskową

Kierowanie na leczenie uzdrowiskowe i rehabilitację uzdrowiskową

Procedura określa tryb kierowania pacjentów, przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego na leczenie uzdrowiskowe w ramach powszechnego systemu ubezpieczeń zdrowotnych.

Kierowanie na leczenie uzdrowiskowe i rehabilitację uzdrowiskową NFZ NFZ zwrócenie skierowania lekarzowi wpis na listę rezerwową zawiadomienie pacjenta określenie warunków realizacji skierowania złożenie skierowania zawiadomienie pacjenta poinformowanie pacjenta potwierdzenie skierowania rejestracja skierowania ocena celowości leczenia rozpatrzenie skierowania jaka była przyczyna odmowy? czy NFZ potwierdził skierowanie? odebranie skierowania lekarz lekarz wystąpienie schorzenia u pacjenta kwalifikacja pacjenta wystawienie skierowania przesłanie skierowania do NFZ brak aprobaty lekarza specjalisty brak wolnych miejsc tak nie

Krok: wystąpienie schorzenia u pacjenta

Lecznictwo uzdrowiskowe zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 651, z późn. zm.) - dalej u.l.u. W myśl powołanego przepisu lecznictwo uzdrowiskowe jest to zorganizowana działalność polegającą na udzielaniu świadczeń opieki zdrowotnej z zakresu leczenia uzdrowiskowego albo rehabilitacji uzdrowiskowej, prowadzoną w uzdrowisku przez zakłady lecznictwa uzdrowiskowego albo poza uzdrowiskiem w szpitalach i sanatoriach znajdujących się w urządzonych podziemnych wyrobiskach górniczych, przy wykorzystaniu warunków naturalnych, takich jak:

a) właściwości naturalnych surowców leczniczych,

b) właściwości lecznicze klimatu, w tym talassoterapia i subterraneoterapia, oraz właściwości lecznicze mikroklimatu

- a także towarzyszące zabiegi z zakresu fizjoterapii.

Z kolei rehabilitacja uzdrowiskowa (art. 2 pkt 1a u.l.u.) jest to zorganizowana działalność prowadzona w uzdrowisku przez zakłady lecznictwa uzdrowiskowego, mająca na celu przywrócenie pacjentowi zdrowia lub możliwej do osiągnięcia dla danego stanu samodzielności ruchowej i społecznej, przy wykorzystaniu naturalnych surowców leczniczych.

Świadczenia zdrowotne w zakładach lecznictwa uzdrowiskowego są udzielane na podstawie wystawionych przez lekarza (art. 33 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych; tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r., poz. 581, z późn. zm. - dalej u.ś.o.z. oraz art. 14 u.l.u.):

1) skierowania na leczenie uzdrowiskowe albo rehabilitację uzdrowiskową, albo

2) zaświadczenia o braku przeciwwskazań do korzystania z danego rodzaju świadczeń zdrowotnych w danym uzdrowisku.

Krok: kwalifikacja pacjenta

Przed wystawieniem skierowania na leczenie uzdrowiskowe albo rehabilitację uzdrowiskową lekarz ubezpieczenia zdrowotnego musi dokonać kwalifikacji pacjenta, biorąc pod uwagę:

1) wskazania i przeciwwskazania do leczenia uzdrowiskowego albo rehabilitacji uzdrowiskowej określone w przepisach wydanych na podstawie art. 19 ust. 3 u.l.u.;

2) w przypadku dorosłych - zalecaną częstotliwość korzystania z leczenia uzdrowiskowego albo rehabilitacji uzdrowiskowej, nie częściej niż raz na 18 miesięcy,

– o czym stanowi § 2 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 7 lipca 2011 r. w sprawie kierowania na leczenie uzdrowiskowe albo rehabilitację uzdrowiskową (Dz. U. Nr 142, poz. 835) - dalej r.k.l.u.

Przy ocenie wskazań i przeciwwskazań do leczenia uzdrowiskowego albo rehabilitacji uzdrowiskowej lekarz bierze pod uwagę (§ 4 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 5 stycznia 2012 r. w sprawie sposobu kierowania i kwalifikowania pacjentów do zakładów lecznictwa uzdrowiskowego, Dz. U. poz. 14) - dalej r.s.k.k.:

– stan zdrowia pacjenta,

– możliwość leczenia uzdrowiskowego przy wykorzystaniu właściwości naturalnych surowców leczniczych;

– przebieg choroby będącej wskazaniem do leczenia uzdrowiskowego lub rehabilitacji uzdrowiskowej, w ramach kierunków leczniczych uzdrowisk;

– efekty przebytego w przeszłości leczenia uzdrowiskowego lub rehabilitacji uzdrowiskowej, jeżeli pacjent korzystał z tej formy leczenia lub rehabilitacji;

– zdolność pacjenta do samoobsługi i samodzielnego poruszania się lub zdolność pacjenta do samoobsługi i samodzielnego przemieszczania się na wózku inwalidzkim;

– w przypadku dorosłych - zalecaną częstotliwość korzystania z leczenia uzdrowiskowego albo rehabilitacji uzdrowiskowej, nie częściej niż raz na 18 miesięcy, przy czym zastrzeżenie to nie dotyczy leczenia uzdrowiskowego w szpitalu uzdrowiskowym i leczenia uzdrowiskowego w formie rehabilitacji uzdrowiskowej w szpitalu uzdrowiskowym oraz w uzdrowiskowym leczeniu ambulatoryjnym.

Przesłanki negatywne kwalifikacji - przeciwwskazanie do leczenia uzdrowiskowego albo rehabilitacji uzdrowiskowej stanowią (§ 5 r.s.k.k.):

– stan chorobowy, w którym leczenie uzdrowiskowe albo rehabilitacja uzdrowiskowa przy wykorzystaniu właściwości naturalnych surowców leczniczych mogłyby spowodować pogorszenie stanu zdrowia pacjenta;

– choroba zakaźna w fazie ostrej;

– ciąża i połóg;

– czynna choroba nowotworowa oraz okres przed upływem:

a) 5 lat w przypadku: czerniaka złośliwego, białaczki, ziarnicy złośliwej, chłoniaków złośliwych, nowotworów nerki,

b) 12 miesięcy w przypadku innych nowotworów złośliwych

– od zakończenia leczenia operacyjnego, chemioterapii lub radioterapii, z wyłączeniem leczenia hormonalnego.

Szczegółowe wskazania i przeciwwskazania do leczenia uzdrowiskowego w poszczególnych rodzajach zakładów lecznictwa uzdrowiskowego są określone w załączniku nr 1 do r.s.k.k.

Szczegółowe wskazania i przeciwwskazania do rehabilitacji uzdrowiskowej w poszczególnych rodzajach zakładów lecznictwa uzdrowiskowego są określone w załączniku nr 2 do r.s.k.k.