Bartosiewicz Adam, Kary umowne jako koszty uzyskania przychodów w PIT

Kary umowne jako koszty uzyskania przychodów w PIT

Procedura ma na celu przedstawienie okoliczności wpływających na możliwość zaliczenia kary umownej poniesionej przez podatnika do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Kary umowne są instytucją prawa cywilnego (prawa zobowiązań). Zgodnie z przepisem art. 483 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 z późn. zm.), kara umowna jest określoną sumą pieniężną, jaką strona umowy zobowiązana jest zapłacić w razie powstania szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania. W razie niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania kara umowna należy się wierzycielowi w zastrzeżonej na ten wypadek wysokości bez względu na wysokość poniesionej szkody. Kara umowna należna jest zatem na mocy zastrzeżenia umownego.

Podatnik ponoszący karę umowną ponosi koszt z tego tytułu. W zależności od konkretnych okoliczności towarzyszących poniesieniu kary umownej może być ona traktowana jako koszt uzyskania przychodu bądź też takim kosztem nie jest.

Nie są kosztami uzyskania przychodów kary umowne ponoszone w związku z tym, że dostarczone towary bądź wykonane roboty lub usługi miały wady (fizyczne lub prawne). Niezależnie od związku takich kar umownych z przychodami nie mogą być one kosztami uzyskania przychodów na mowy wyraźnego brzmienia przepisu ustawy. Stąd też należy badać, czy kara umowna nie jest ponoszona w związku z tym, że dostarczone towary, bądź wykonane roboty lub usługi mają wady (fizyczne lub prawne).