Przybysz Piotr, Egzekucja z wierzytelności pieniężnych innych, iż określone w art. 72–85 u.p.e.a.
Egzekucja z wierzytelności pieniężnych innych, iż określone w art. 72–85 u.p.e.a.
Egzekucja z wierzytelności pieniężnych innych, iż określone w art. 72–85 u.p.e.a.
Egzekucja z wierzytelności pieniężnych innych, iż określone w art. 72–85 u.p.e.a.
Organ egzekucyjny zajmuje wierzytelności zobowiązanego inne, niż określone w art. 72–85 u.p.e.a., poprzez zawiadomienie dłużnika zobowiązanego o zajęciu wierzytelności. Równocześnie organ egzekucyjny zawiadamia zobowiązanego, że nie może on odebrać zajętej kwoty ani też rozporządzać nią lub ustanowionym dla niej zabezpieczeniem. Zawiadomienie o zajęciu jest doręczane na zasadach określonych w art. 17c u.p.e.a. Zawiadomienie o zajęciu i inne pisma w ramach stosowanego środka egzekucyjnego mogą być również doręczane przy wykorzystaniu systemu teleinformatycznego albo z użyciem środków komunikacji elektronicznej na podstawie art. 67 § 1a u.p.e.a.
Dłużnik zobowiązanego, który uznał wierzytelność i wierzytelność ta jest wymagalna, powinien uiścić należne świadczenie, chyba że istnieją przeszkody.
Dłużnik zajętej wierzytelności, który nie wykonuje lub nienależycie wykonuje ciążące na nim obowiązki związane z egzekucją lub zabezpieczeniem wierzytelności lub prawa majątkowego, może być ukarany karą pieniężną do wysokości 3.800 zł (art. 168e § 1 u.p.e.a.).
Jeżeli dłużnik zajętej wierzytelności uchyla się od przekazania zajętej kwoty organowi egzekucyjnemu pomimo tego, że wierzytelność została przez niego uznana i jest wymagalna, to zajęta wierzytelność albo część wierzytelności może być ściągnięta od dłużnika zajętej wierzytelności w trybie egzekucji administracyjnej (art. 71b w związku z art. 91 u.p.e.a.).
Ustawa o postępowaniu egzekucyjnym zawiera szczególne regulacje dotyczące zajęcia wierzytelności wynikających z nadpłaty lub zwrotu podatku (art. 89a u.p.e.a.).
Przepisy o zajęciu wierzytelności zobowiązanego innych, niż określone w art. 72–85 u.p.e.a., stosuje się odpowiednio do egzekucji z kwot będących przedmiotem krajowych przekazów pocztowych. Za wierzyciela zajętej wierzytelności uważa się wówczas adresata przekazu, a za dłużnika zajętej wierzytelności - placówkę pocztową zobowiązaną do wypłaty kwoty przekazu adresatowi (art. 92 u.p.e.a.).
Krok: przystąpienie do zajęcia wierzytelności pieniężnej innej, niż określona w art. 72–85 u.p.e.a.
Organ egzekucyjny może posiadać z urzędu lub uzyskać w trakcie czynności przygotowawczych do egzekucji wiedzę na temat wierzytelności innych, niż określone w art. 72-85 u.p.e.a., posiadanych przez zobowiązanego.
Procedury prawne pokazane w formie interaktywnych schematów, dzięki którym sprawdzisz, jak krok po kroku przebiega postępowanie w danej sprawie.
Dowiedz się więcej o LEX Navigator.
Zamów bezpłatną prezentację zdalną , podczas której przedstawimy Ci to narzędzie.
Krok: zajęcie wierzytelności z tytułu nadpłaty lub zwrotu podatku
Zajęcie wierzytelności wynikających z nadpłaty lub zwrotu podatku jest dokonywane w sposób różniący się od zajęcia pozostałych wierzytelności. Zasadnicza różnica polega na tym, że do zajęcia wierzytelności z tytułu nadpłaty lub zwrotu podatku nie stosuje się przepisu art. 89 § 3 pkt 1 u.p.e.a. W przypadku zajęcia nadpłaty i zwrotu podatku dłużnikiem zobowiązanego jest organ podatkowy właściwy do zwrotu nadpłaty lub podatku. Zajęcie nadpłaty i zwrotu podatku skierowane do naczelnika urzędu skarbowego jest natomiast skuteczne wobec pozostałych naczelników urzędów skarbowych (art. 89a § 1b u.p.e.a.). Ponadto do zbiegu egzekucji do wierzytelności z tytułu nadpłaty lub zwrotu podatku dochodzi z chwilą zaistnienia podstaw do zwrotu nadpłaty lub zwrotu podatku (art. 89a § 2a u.p.e.a.), a nie z chwilą zajęcia wierzytelności.