Dauter Bogusław, Doręczenie właściwe osobie fizycznej

Doręczenie właściwe osobie fizycznej

Doręczenie właściwe określane też mianem doręczenia bezpośredniego polega na dostarczeniu pisma tej osobie, dla której było przeznaczone, a zatem doręczenie adresatowi do rąk własnych (por. G. Łaszczyca, A. Matan, Doręczenie w postępowaniu administracyjnym ogólnym i podatkowym, Kraków 1998; Rozdział VI pkt 1). Zasada doręczania pism bezpośrednio adresatowi do rąk własnych (doręczenie właściwe) wynika z art. 69 p.p.s.a. Adresatem w rozumieniu tego przepisu jest osoba fizyczna, do której sąd kieruje pismo. Może nią być stosownie do okoliczności: strona, uczestnik postępowania, ich przedstawiciel ustawowy, pełnomocnik, kurator, a także osoba upoważniona do odbioru pism (zob. B. Dauter [w:] B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, wydanie 4, Warszawa 2011, s. 249). Procedura ta wskazuje przede wszystkim kluczowe elementy ww. sposobu doręczenia w stosunku do osób fizycznych, a więc miejsce oraz czas (porę) prawidłowego doręczenia. Nie obejmuje ona problematyki doręczenia pisma w postępowaniu sądowym żołnierzowi czy osobie pozbawionej wolności (zob. procedury: Doręczanie pism sądowych żołnierzowi oraz Doręczanie pism sądowych osobie fizycznej pozbawionej wolności).

1. Doręczenie właściwe polega na dostarczeniu pisma tej osobie, dla której było przeznaczone. Zasada doręczania pism bezpośrednio adresatowi do rąk własnych wynika z art. 69 § 1 p.p.s.a.

2. Stronie będącej osobą fizyczną doręczenia dokonuje się osobiście, chyba że nie ma ona zdolności procesowej (zob. art. 26 p.p.s.a.). W tym ostatnim przypadku doręczenia dokonuje się przedstawicielowi ustawowemu takiej osoby (por. art. 67 § 1 p.p.s.a.).

3. Doręczenie adresatowi może nastąpić w sekretariacie sądu (art. 66 § 2 p.p.s.a.). Do tego, by wskazane doręczenie było skuteczne, niezbędna jest obecność adresata w sekretariacie sądu. Wręczenie pisma musi nastąpić za potwierdzeniem odbioru i oznaczeniem daty.

4. Pisma w postępowaniu sądowym to pisma sądowe oraz pisma procesowe. Do pism sądowych należy zaliczyć orzeczenia (wyroki i postanowienia), zarządzenia, protokoły, notatki oraz inne pisma sądowe, w tym zawiadomienia i wezwania. Pisma procesowe to pisma pochodzące od stron postępowania, które sąd, zgodnie z zasadą oficjalności doręczeń, zobowiązany jest doręczać pozostałym stronom i uczestnikom postępowania (zob. B. Dauter (w:) Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Warszawa 2011, s. 261).

5. Pisma w postępowaniu sądowym i orzeczenia doręcza się w odpisach (art. 75 p.p.s.a.).

6. Przesyłka może zawierać w sobie kilka pism sądowych, z tym tylko zastrzeżeniem, że fakt ten powinien zostać odnotowany na formularzu potwierdzenia odbioru (por. postanowienie NSA z dnia 3 listopada 2011 r., I FZ 262/11).

1. Dokonując doręczenia pisma w postępowaniu sądowym osobie fizycznej sąd może zasadniczo dokonać wyboru pomiędzy doręczeniem przez odpowiedniego operatora pocztowego, przez swoich pracowników lub przez inne upoważnione przez siebie osoby lub organy (art. 65 § 1 p.p.s.a.).

2. W praktyce najczęściej doręczeń sąd dokonuje przez operatora pocztowego.

W zakresie rozumienia pojęcia „operator pocztowy” aktualnie należy sięgnąć do ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe (Dz. U. z 2022 r. poz. 896, z późn. zm.).

3. Do doręczania pism w postępowaniu sądowym przez operatora pocztowego, stosuje się tryb doręczania pism sądowych w postępowaniu cywilnym, jeżeli przepisy Rozdziału 4 działu III p.p.s.a. nie stanowią inaczej (art. 65 § 2 p.p.s.a.).

4. Krąg podmiotów doręczających pisma w postępowaniu przed sądami administracyjnymi określa p.p.s.a., a nie przepisy wykonawcze (por. B. Dauter, op. cit., s. 241).