Musiał Krzysztof J., Doręczenie faktyczne i zastępcze dla formy tradycyjnej

Doręczenie faktyczne i zastępcze dla formy tradycyjnej

Procedura ma na celu przedstawienie okoliczności prowadzących do doręczenia zastępczego.

Procedura doręczania wygląda inaczej w elektronicznej i tradycyjnej formie doręczania pism - dla form elektronicznych zob. procedury:

– Elektroniczna komunikacja,

– Doręczenia w postępowaniu podatkowym.

W przypadku osób fizycznych liczy się obecność adresata, chyba że działa przez pełnomocnika, to organ podatkowy doręcza pisma temu pełnomocnikowi (chodzi o osoby niebędące profesjonalnymi pełnomocnikami, tj. adwokatem, doradcą podatkowym lub radcą prawnym).

Gdy został ustanowiony pełnomocnik profesjonalny - organ podatkowy doręcza pisma drogą elektroniczną (zob. procedura Doręczenie pełnomocnikowi).

W przypadku osób innych niż fizyczne, tj. osób prawnych, jednostek niemających osobowości prawnej, osoba upoważniona to osoba, która faktycznie przyjmuje korespondencję (np. sekretarz, asystent zarządu) bądź osoba, która może ją przyjąć niezależnie od wykonywanych czynności (np. pracownik administracyjny, księgowa). Nie ma bowiem znaczenia, jaki konkretnie zakres prac przewidziano w umowie dla danego pracownika, skoro był on obecny w siedzibie firmy, posługiwał się jej pieczątką i nie oświadczył doręczającemu, że przyjmowanie przesyłek nie mieści się w zakresie jego obowiązków (por. wyrok NSA z 17.05.2006 r., I FSK 1208/05).

Doręczenie pisma osobie prawnej jest skuteczne, jeżeli pismo odebrał jej pracownik, poświadczając odbiór własnoręcznym podpisem i pieczątką firmową. Nie jest istotne, czy pracownik miał do tego pełnomocnictwo (por. wyrok WSA w Łodzi z 5.05.2006 r., I SA/Łd 37/06).