Piaskowska Olga Maria, Doręczanie pism sądowych w postępowaniu w sprawach gospodarczych

Doręczanie pism sądowych w postępowaniu w sprawach gospodarczych

W myśl art. 479⁹ § 2 k.p.c. obowiązek bezpośredniego doręczenia został wyłączony w odniesieniu do apelacji, skargi kasacyjnej, zażalenia, sprzeciwu od wyroku zaocznego, sprzeciwu od nakazu zapłaty, zarzutów od nakazu zapłaty, wniosku o zabezpieczenie powództwa i skargi o wznowienie postępowania. Wskazane pisma strona jest obowiązana złożyć w sądzie z odpisami dla strony przeciwnej, a to w celu ich doręczenia przez sąd zgodnie z przepisami ogólnymi o doręczeniach.

1. W postępowaniu cywilnym zasadniczo doręczenia dokonywane są przez sąd z urzędu (zasada oficjalności doręczeń). Istnieją jednak dwa wyjątki od tej zasady:

– w toku sprawy adwokaci i radcowie prawni mogą doręczać sobie nawzajem pisma bezpośrednio za potwierdzeniem odbioru i oznaczeniem daty (art. 132 § 1 k.p.c.) oraz

– w sprawach gospodarczych w toku sprawy strona reprezentowana przez adwokata, radcę prawnego, rzecznika patentowego lub Prokuratorię Generalną Skarbu Państwa jest obowiązana doręczać odpisy pism procesowych z załącznikami bezpośrednio stronie przeciwnej.

2. Doręczanie pism, o którym mowa powyżej, ma zastosowanie w toku sprawy, a więc od chwili doręczenia stronie pozwanej pozwu aż do czasu prawomocnego zakończenia postępowania w sprawie, także w postępowaniu apelacyjnym (art. 391 § 1 k.p.c.) i zażaleniowym (art. 397 § 2 k.p.c.).