Wiśniewski Jarosław T., Doręczanie pism sądowych

Doręczanie pism sądowych

Opisane sposoby doręczania pism sądowych dotyczą doręczenia pism przeznaczonych nie tylko dla stron i ich pełnomocników, ale także kierowanych do świadków, biegłych bądź innych osób uczestniczących w postępowaniu sądowym.

Dotyczą one zasad doręczenia pism tylko na terenie Rzeczypospolitej Polskiej.

Sposoby doręczenia pism na terenie Unii Europejskiej reguluje rozporządzenie nr 1393/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 listopada 2007 r. dotyczące doręczenia w państwach członkowskich dokumentów sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych i handlowych oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1348/2000 (Dz. Urz. UE L 324 z 10 grudnia 2007 r., str. 79–120).

Sposoby doręczenia pism do krajów spoza Unii Europejskiej określają inne konwencje i umowy międzynarodowe.

Pisma sądowe obejmują pisma procesowe składane przez uczestniczące w postępowaniu osoby, wydane przez sąd orzeczenia oraz inne pisma sporządzane przez sąd (zawiadomienia o posiedzeniu sądu, wezwania do wykonania zarządzenia, itp.).

Nie ma potrzeby doręczenia stronie pisma procesowego przez sąd, gdy:

– ze względu na swój charakter pismo nie ma znaczenia dla innych uczestniczących w postępowaniu osób (por. uzasadnienie uchwały SN z dnia 27 października 2005 r., III CZP 65/2005, OSNC 2006, nr 3, poz. 50),

– podlegało ono, na podstawie art. 132 § 1 k.p.c., bezpośredniemu doręczeniu między pełnomocnikami.

Sąd może dokonać doręczenia tylko przez:

– operatora pocztowego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe,

– osobę zatrudnioną w sądzie,

– komornika,

– sądową służbę doręczeniową.

Zgodnie z art. 3 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 22 marca 2018 r. o komornikach sądowych (Dz. U. z dnia 24 kwietnia 2018 r., poz. 771 z późn. zm.), na zlecenie sądu komornik sądowy osobiście doręcza adresatowi pisma za potwierdzeniem odbioru i oznaczeniem daty, albo stwierdza, że adresat pod danym adresem nie zamieszkuje. Zlecenie sądu podlega stałej opłacie w wysokości 60 zł (art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2018 r. o kosztach komorniczych (Dz. U. z dnia 24 kwietnia 2018 r., poz. 770 z późn. zm.)).