Piaskowska Olga Maria, Dochodzenie szczególnych roszczeń w postępowaniu o zniesienie współwłasności

Dochodzenie szczególnych roszczeń w postępowaniu o zniesienie współwłasności

Przepisy rozdziału 4 dotyczące zniesienia współwłasności mają zastosowanie odpowiednio do zniesienia przysługującego kilku osobom prawa wieczystego użytkowania, a także do postępowania o dział spadku (art. 688 k.p.c.) oraz - na zasadzie podwójnego odesłania - do podziału majątku dorobkowego (wspólnego) małżonków (art. 567 § 3 k.p.c.). A ponadto, jak wskazano w judykaturze, mają też odpowiednie zastosowanie do sądowego podziału majątku wspólnego po ustaniu spółki cywilnej (por. postanowienie SN z dnia 14 czerwca 2012 r., I CSK 459/11, LEX nr 1212798).

Należy podkreślić, że roszczenia szczególne współwłaściciele mogą zgłosić jedynie do momentu zniesienia współwłasności rzeczy. W myśl art. 618 § 3 k.p.c., po uprawomocnieniu się postanowienia o zniesieniu współwłasności, uczestnik nie może dochodzić roszczeń przewidzianych w paragrafie pierwszym, chociażby nie były one zgłoszone w tym postępowaniu. Oznacza to, że uczestnik postępowania traci te roszczenia po prawomocnym zniesieniu współwłasności.

W myśl art. 618 § 1 k.p.c. w postępowaniu o zniesienie współwłasności sąd rozstrzyga także spory o prawo żądania zniesienia współwłasności i o prawo własności, jak również wzajemne roszczenia współwłaścicieli z tytułu posiadania rzeczy.

Jak podkreśla się w doktrynie postępowanie o zniesienie współwłasności ma na celu rozstrzygnięcie o całokształcie stosunków prawnych łączących współwłaścicieli do chwili zniesienia współwłasności.