Niewiadomski Zygmunt, Decyzje wydawane w przypadku wykonywania robót budowlanych pomimo ich wstrzymania

Wykonywanie robót budowlanych pomimo ich wstrzymania obliguje organ nadzoru budowlanego do reakcji w postaci wydania jednego z nakazów wymienionych w art. 50a p.b. Nakaz taki nierzadko niweczy możliwość zalegalizowania obiektu. Inwestor (właściciel, zarządca obiektu) naraża się jeszcze dodatkowo na odpowiedzialność karną za przestępstwo zagrożone nawet karą pozbawienia wolności do lat 2 (art. 90 p.b.).

Wstrzymanie wykonywania robót budowlanych jest wspólnym elementem procedur sanacyjnych, tj. postępowań legalizacyjnych z art. 49 i art. 49b ust. 4 i 6 p.b. (samowola) oraz postępowania naprawczego z art. 51 ust. 3 i 4 p.b. Warunkiem prowadzenia tych postępowań jest uprzednie wstrzymanie prowadzonych robót budowlanych (zob. art. 48 ust. 2, art. 49b ust. 1 i art. 50 p.b.), co oznacza, że inwestor (właściciela, zarządca) nie może przez czas trwania postępowania kontynuować robót, za wyjątkiem ewentualnych niezbędnych zabezpieczeń. Obowiązek wstrzymania robót nakładany jest zawsze na inwestora (właściciela, zarządcę obiektu) w formie postanowienia. W przypadku naruszenia tego obowiązku organ nadzoru zobligowany będzie zareagować poprzez wydanie jednej z decyzji (nakazu) wymienionych w art. 50a p.b.

Wstrzymanie wykonania robót budowlanych może nastąpić w związku z postępowaniem legalizacyjnym (art. 48 ust. 2 i art. 49b ust. 2 p.b.). Wówczas w postanowieniu wstrzymującym wykonanie określa się warunki, od których uzależniona jest legalizacja obiektu. W pozostałych przypadkach, postanowienie wstrzymujące wykonanie robót budowlanych ogranicza się do podania przyczyny wstrzymania oraz ustalenia wymagań odnośnie do niezbędnych zabezpieczeń (art. 50 p.b.). Ustawodawca rozróżnia konsekwencje wykonywania robót, pomimo ich wstrzymania, w zależności od tego, na jakiej podstawie wydano postanowienie wstrzymujące roboty.