Bełczącki Robert Marek, Cofnięcie apelacji w sprawach z zakresu prawa pracy

Cofnięcie apelacji w sprawach z zakresu prawa pracy

Możliwość cofnięcia przez skarżącego wniesionej apelacji jest przejawem zasady dyspozycyjności w postępowaniu apelacyjnym. Wszczęcie i kontynuacja postępowania apelacyjnego zależy co do zasady od woli skarżącego. W sprawach, w których skarżącym jest pracownik cofnięcie apelacji podlega kontroli sądu według kryteriów stosowanych przy ocenie dopuszczalności cofnięcia pozwu (por. art. 203 § 4 k.p.c.), a dodatkowo podlega ocenie w kontekście konieczności ochrony słusznego interesu pracownika, który wnosi ten środek zaskarżenia. Zgodnie z art. 469 k.p.c. sąd może uznać za niedopuszczalne cofnięcie apelacji ze względu na słuszny interes pracownika. Ocena okoliczności danej sprawy jest decydująca dla ustalenia, czy słuszny interes pracownika jako powoda wymaga ochrony. Aktualne pozostaje stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone w postanowieniu z dnia 10 lipca 1972 r., I PR 129/72, OSNCP 1973, nr 1, poz. 19), że merytoryczna bezpodstawność zarzutów apelacyjnych, prowadząca do oddalenia apelacji, uprawnia sąd drugiej instancji do uznania skuteczności oświadczenia procesowego pracownika w przedmiocie cofnięcia apelacji i zrzeczenia się roszczenia, choćby nawet w subiektywnym przekonaniu pracownika został on skrzywdzony przez pracodawcę, a apelację cofnął nie dlatego, że uznał zarzuty jej za bezpodstawne, lecz tylko dlatego, aby uniknąć dalszego prowadzenia procesu. Ocena sądu, czy cofnięcie apelacji nie będzie naruszało słusznego interesu pracownika powinna być dokonywana w płaszczyźnie obiektywnej - w konfrontacji z oceną zasadności roszczeń pracownika, a nie w płaszczyźnie subiektywnej - przez odwołanie się do domniemanej wiedzy pracownika o prawie pracy lub rozważenia, czy pracownik miał świadomość, że działa wbrew swoim interesom (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 listopada 2001 r., I PKN 680/00, OSNP 2003, nr 20, poz. 488).

Pracownik ma możliwość cofnięcia apelacji aż do chwili zamknięcia rozprawy przed sądem drugiej instancji, a w przypadku, gdy sprawa rozpoznawana jest na posiedzeniu niejawnym - aż do chwili wydania orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie.

Skuteczność oświadczenia o cofnięciu apelacji nie zależy od zgody strony przeciwnej, ani tym bardziej nie wymaga zrzeczenia się roszczenia (por. art. 203 § 1 k.p.c.). Cofnięcie apelacji nie narusza bowiem interesu strony przeciwnej, która mogła wnieść własną apelacją, jeśli wyrok sądu pierwszej instancji nie był dla niej korzystny.

Por. orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 15 czerwca 1965 r., I CZ 62/65, OSP 1966, z. 4, nr 91, LEX nr 4502.