Bełczącki Robert Marek, Cofnięcie apelacji

Cofnięcie apelacji

Możliwość cofnięcia przez skarżącego wniesionej apelacji jest przejawem zasady dyspozycyjności w postępowaniu apelacyjnym. Wszczęcie i kontynuacja postępowania apelacyjnego zależy tylko od woli skarżącego, albowiem cofnięcie apelacji nie podlega kontroli sądu, tak jak to ma miejsce w przypadku cofnięcia pozwu (por. art. 203 § 4 k.p.c.). Wyjątek stanowi jedynie cofnięcie apelacji w sprawie z zakresu prawa pracy lub ubezpieczeń społecznych, podlegające kontroli sądu z punktu widzenia słusznego interesu pracownika albo ubezpieczonego (por. art. 469 k.p.c.).

Skarżący ma możliwość cofnięcia apelacji aż do chwili zamknięcia rozprawy przed sądem drugiej instancji, a w przypadku, gdy sprawa rozpoznawana jest na posiedzeniu niejawnym - aż do chwili wydania orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie.

Skuteczność oświadczenia o cofnięciu apelacji nie zależy od zgody strony przeciwnej, ani tym bardziej nie wymaga zrzeczenia się roszczenia (por. art. 203 § 1 k.p.c.). Cofnięcie apelacji nie narusza bowiem interesu strony przeciwnej, która mogła wnieść własną apelacją, jeśli wyrok sądu pierwszej instancji nie był dla niej korzystny.

Por. orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 15 czerwca 1965 r., I CZ 62/65, OSP 1966, z. 4, nr 91, LEX nr 4502.