Krywan Tomasz, Bony w świetle przepisów ustawy o VAT

Bony w świetle przepisów ustawy o VAT

Procedura pozwala ustalić, czy dany dokument jest bonem w rozumieniu VAT, a jeżeli tak - czy jest bonem jednego przeznaczenia czy bonem różnego przeznaczenia.

Z początkiem 2019 r. weszły w życie przepisy określające zasady opodatkowania VAT bonów na towary lub usługi. Przepisy te wyróżniają dwa rodzaje bonów, tj. bony jednego przeznaczenia oraz bony różnego przeznaczenia.

Z dodanego z początkiem 2019 r. art. 2 pkt 41 ustawy z 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) - dalej u.p.t.u., wynika, iż bonem w rozumieniu VAT jest instrument (w znaczeniu „środek służący do realizacji czegoś”), z którym wiąże się obowiązek jego przyjęcia jako wynagrodzenia lub części wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, w przypadku którego:

– towary, które mają zostać dostarczone, lub

– usługi, które mają zostać wykonane, lub

– tożsamość potencjalnych dostawców lub usługodawców

są wskazane w samym instrumencie lub określone w powiązanej dokumentacji, w tym w warunkach wykorzystania tego instrumentu.

Definicję tę można podzielić na dwie części. Pierwsza z nich dotyczy obowiązku przyjęcia bonu jako wynagrodzenia lub części wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług. W świetle tej części definicji bonami w rozumieniu VAT są wyłącznie instrumenty, które mają charakter podobny do pieniądza (tyle że o ograniczonym zakresie stosowania). Powoduje to, że nie są bonami w rozumieniu VAT instrumenty, z którymi wiąże się nie tyle obowiązek przyjęcia jako wynagrodzenia lub części wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, lecz obowiązek spełnienia określonego świadczenia. Dotyczy to w szczególności biletów za transport, biletów wstępu do kin, muzeów i innych miejsc czy znaczków pocztowych.