Bełczącki Robert Marek, Badanie dopuszczalności zażalenia przed Sądem Najwyższym

Zgodnie z § 72 Regulaminu urzędowania Sądu Najwyższego (M.P. z 2003 r. Nr 57, poz. 898 ze zm.) po wpłynięciu akt sprawy Prezes Sądu Najwyższego albo upoważniony przez niego przewodniczący wydziału (por. § 7 ust. 2 pkt 4 i ust. 3 Regulaminu Sądu Najwyższego) dokonuje wstępnego badania, czy spełnione zostały warunki formalne, a następnie wydaje zarządzenia co do dalszego postępowania.

W przypadku przedstawienia Sądowi Najwyższemu akt sprawy wraz z zażaleniem, badanie warunków formalnych dotyczy okoliczności związanych z dopuszczalnością wniesionego zażalenia oraz z doręczeniem odpisu zażalenia stronie przeciwnej, a w przypadku wniesienia odpowiedzi na zażalenie - także z zachowaniem wymagań formalnych odpowiedzi.

Kwestia dopuszczalności wniesionego zażalenia wymaga oceny przewodniczącego wydziału już na wstępie. Przyjęcie niedopuszczalności zażalenia wyklucza bowiem potrzebę skierowania go do merytorycznego rozpoznania.

W oparciu o materiał zgromadzony w aktach sprawy przedstawionej wraz z zażaleniem Sądowi Najwyższemu przewodniczący wydziału ustala okoliczności pozwalające na sprawdzenie, czy sąd drugiej instancji prawidłowo przyjął, że wniesione zażalenie jest dopuszczalne.

Czynności podejmowane przez przewodniczącego wydziału w Sądzie Najwyższym, mające na celu sprawdzenie dopuszczalności wniesionego zażalenia, przebiegają analogicznie do tych, które podejmowane są przed sądem drugiej instancji, z tą jednak różnicą, że przewodniczący wydziału w Sądzie Najwyższym nigdy nie wzywa skarżącego do usunięcia dostrzeżonych braków zażalenia, które nie skutkują odrzuceniem go a limine, ale w tym celu zwraca zażalenie sądowi drugiej instancji. Patrz:

Badanie dopuszczalności zażalenia do Sądu Najwyższego przed sądem drugiej instancji ze względu na wymagania formalne,

Badanie dopuszczalności zażalenia do Sądu Najwyższego przed sądem drugiej instancji ze względu na wymagania fiskalne,

Badanie dopuszczalności zażalenia do Sądu Najwyższego przed sądem drugiej instancji ze względu na zachowanie terminu,

Badanie dopuszczalności zażalenia do Sądu Najwyższego przed sądem drugiej instancji ze względu na zachowanie terminu - bieg terminu w związku z wniesieniem zażalenia bezpośrednio do Sądu Najwyższego,

Badanie dopuszczalności zażalenia do Sądu Najwyższego przed sądem drugiej instancji ze względów przedmiotowych i podmiotowych,

Badanie dopuszczalności zażalenia do Sądu Najwyższego przed sądem drugiej instancji ze względu na zdolność postulacyjną skarżącego.

Wraz z zażaleniem Sąd Najwyższy może zwrócić sądowi drugiej instancji także odpowiedź na zażalenie, jeśli jest ona dotknięta brakiem usuwalnym. Patrz:

Wniesienie odpowiedzi na zażalenie do Sądu Najwyższego.

W myśl art. 398⁶ § 3 w zw. z art. 394¹ § 3 k.p.c. Sąd Najwyższy odrzuca zażalenie, które podlegało odrzuceniu przez sąd drugiej instancji, albo zwraca je temu sądowi w celu usunięcia dostrzeżonych braków. Mając na uwadze tę regulację i dostrzegając przyczyny prowadzące do odrzucenia zażalenia jako niedopuszczalnego, przewodniczący wydziału w Sądzie Najwyższym ocenia, czy podlegają one usunięciu, czy usprawiedliwiają odrzucenie zażalenia bez wzywania skarżącego do usunięcia braków (a limine).