Bełczącki Robert Marek, Badanie dopuszczalności zażalenia przed sądem drugiej instancji ze względu na wymagania fiskalne
Badanie dopuszczalności zażalenia przed sądem drugiej instancji ze względu na wymagania fiskalne
Badanie dopuszczalności zażalenia przed sądem drugiej instancji ze względu na wymagania fiskalne
Badanie dopuszczalności zażalenia przed sądem drugiej instancji ze względu na wymagania fiskalne
Warunkiem przystąpienia przez sąd drugiej instancji do merytorycznego rozpoznania zażalenia jest przyjęcie jego dopuszczalności. Badanie dopuszczalności zażalenia przed sądem drugiej instancji polega przede wszystkim na ustaleniu, czy kontrola sądu pierwszej instancji w tym zakresie odbyła się prawidłowo, a jeśli nie - na naprawieniu zaistniałych błędów, o ile to możliwe. Z art. 373 zd. drugie k.p.c., który w postępowaniu zażaleniowym znajduje odpowiednie zastosowanie na podstawie art. 397 § 2 k.p.c., wynika bowiem, że sąd drugiej instancji nie może w tym celu przekazać akt sprawy sądowi pierwszej instancji. Jeżeli natomiast przyczyny niedopuszczalności zażalenia są nieusuwalne, sąd drugiej instancji musi je odrzucić, co powinien był zrobić już sąd pierwszej instancji.
Sąd drugiej instancji bada m.in. czy należna od zażalenia opłata sądowa została uiszczona. Braki z tym związane mogą usuwalne bądź nie - w zależności od tego, czy w sprawie znajduje zastosowanie art. 112 ust. 3 u.k.s.c.
Procedury prawne pokazane w formie interaktywnych schematów, dzięki którym sprawdzisz, jak krok po kroku przebiega postępowanie w danej sprawie.
Dowiedz się więcej o LEX Navigator.
Zamów bezpłatną prezentację zdalną , podczas której przedstawimy Ci to narzędzie.
Krok: przekazanie akt sprawy wraz z zażaleniem przez sąd pierwszej instancji
Czynności związane z kontrolą dopuszczalności zażalenia przed sądem drugiej instancji wykonywane są przez przewodniczącego, za wyjątkiem odrzucenia zażalenia, co wymaga wydania postanowienia przez sąd.
Krok: czy należna od zażalenia opłata sądowa została uiszczona?
Nieuiszczenie należnej od zażalenia opłaty sądowej może polegać na całkowitym zaniechaniu jej uiszczenia, uiszczeniu jej w wysokości niższej, niż wymagana, lub na uiszczeniu jej w sposób sprzeczny z przepisami rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 31 stycznia 2006 r. w sprawie sposobu uiszczania opłat sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 27, poz. 199 ze zm.). Uwzględnić przy tym należy, że na skutek wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 29 kwietnia 2008 r., SK 11/07 (Dz. U. Nr 84, poz. 517) należna od zażalenia opłata może zostać uiszczona zarówno na rachunek sądu pierwszej instancji, w którym wydane zostało orzeczenie zaskarżone zażaleniem, jak i sądu drugiej instancji, który jest funkcjonalnie właściwy do rozpoznania zażalenia.
Braki związane z uiszczeniem należnej od zażalenia opłaty sądowej podlegają naprawieniu przed sądem drugiej instancji tylko wtedy, gdy w sprawie nie znajduje zastosowania art. 112 ust. 3 u.k.s.c. Sprawdzenie okoliczności z tym związanych przebiega w taki sam sposób, jak przed sądem pierwszej instancji.
Por. Badanie dopuszczalności zażalenia przed sądem pierwszej instancji ze względu na wymagania fiskalne - zażalenie wniesione osobiście.
Por. Badanie dopuszczalności zażalenia przed sądem pierwszej instancji ze względu na wymagania fiskalne - bieg terminu do opłacenia zażalenia wniesionego przez adwokata, radcę prawnego lub rzecznika patentowego i zawierającego wniosek o zwolnienie od opłaty sądowej.
Por. Badanie dopuszczalności zażalenia przed sądem pierwszej instancji ze względu na wymagania fiskalne - bieg terminu do opłacenia zażalenia wniesionego przez adwokata, radcę prawnego lub rzecznika patentowego w związku z zażaleniem na odmowę zwolnienia od opłaty.