Bełczącki Robert Marek, Badanie dopuszczalności zażalenia do Sądu Najwyższego przed sądem drugiej instancji ze względu na zdolność postulacyjną skarżącego

Procedury
Status:  Aktualna
Wersja od: 23 sierpnia 2013 r.
Autorzy:

Badanie dopuszczalności zażalenia do Sądu Najwyższego przed sądem drugiej instancji ze względu na zdolność postulacyjną skarżącego

Badanie dopuszczalności zażalenia do Sądu Najwyższego przed sądem drugiej instancji ze względu na zdolność postulacyjną skarżącego

Badanie dopuszczalności zażalenia do Sądu Najwyższego przed sądem drugiej instancji ze względu na zdolność postulacyjną skarżącego

Przez zdolność postulacyjną rozumie się zdolność do samodzielnego dokonywania czynności procesowych. Zdolność postulacyjna nabiera znaczenia, gdy pewne czynności procesowe, ze względu na swą wagę, mogą być dokonywane jedynie przez podmioty kwalifikowane. Tak jest w przypadku czynności procesowych podejmowanych w postępowaniu przed Sądem Najwyższym, które w myśl art. 871 k.p.c. objęte są przymusem adwokacko-radcowskim.

Brak zdolności postulacyjnej podmiotu wnoszącego zażalenie do Sądu Najwyższego nie zalicza się do braków formalnych. Zażalenie do Sądu Najwyższego dotknięte takim brakiem podlega odrzuceniu jako niedopuszczalne „z innych przyczyn”, bez wezwania skarżącego do usunięcia braków (a limine) na podstawie art. 130 § 5 w zw. z art. 391 § 1, art. 370, 39821 i 3941 § 3 k.p.c.

Badanie dopuszczalności zażalenia do Sądu Najwyższego przed sądem drugiej instancji ze względu na zdolność postulacyjną skarżącego sąd drugiej instancji przewodniczący skład orzekający sąd drugiej instancji przewodniczący skład orzekający czy zażalenie zostało sporządzone przez adwokata, radcę prawnego lub radcę Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa, który jest skarżącym, organem skarżącego lub przedstawicielem ustawowym? czy zażalenie zostało sporządzone przez sędziego, prokuratora, notariusza albo profesora lub doktora habilitowanego nauk prawnych, który jest skarżącym, organem skarżącego, przedstawicielem ustawowym lub pełnomocnikiem? skierowanie zażalenia na posiedzenie niejawne celem odrzucenia badanie podstaw uchylenia przez sąd drugiej instancji orzeczenia zaskarżonego zażaleniem wpłynięcie zażalenia do sądu drugiej instancji czy skarżącym jest jednostka organizacyjna Skarbu Państwa nie mająca osobowości prawnej? czy zażalenie zostało sporządzona przez radcę Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa? czy Prokuratoria Generalna Skarbu Państwa przekazała sprawę do samodzielnego prowadzenia podmiotowi reprezentującemu Skarb Państwa w danym przypadku? czy zażalenie zostało sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego, będącego pełnomocnikiem skarżącego? odrzucenie zażalenia a limine czy ocena przewodniczącego jest trafna? tak nie tak nie tak nie tak nie tak nie tak nie tak nie

Krok: wpłynięcie zażalenia do sądu drugiej instancji

Czynności związane z badaniem dopuszczalności zażalenia wykonuje przewodniczący, za wyjątkiem odrzucenia zażalenia, co wymaga wydania postanowienia przez sąd.

Krok: czy skarżącym jest jednostka organizacyjna Skarbu Państwa nie mająca osobowości prawnej?

W myśl art. 871 § 3 k.p.c. jeśli w postępowaniu przed Sądem Najwyższym zastępstwo Skarbu Państwa wykonywane jest przez Prokuratorię Generalną Skarbu Państwa, zastępstwo adwokata lub radcy prawnego nie jest wymagane.

Prokuratoria Generalna Skarbu Państwa jest państwową jednostką organizacyjną powołaną m.in. do sprawowania wyłącznego zastępstwa procesowego Skarbu Państwa przed Sądem Najwyższym (art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa (Dz. U. Nr 169, poz. 1417 z późn. zm.)) w sprawach, w których Skarb Państwa jest lub powinien być stroną powodową albo pozwaną, albo uczestnikiem postępowania nieprocesowego (art. 4 ust. 2 ustawy o Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa). Nie wykonuje ona zastępstwa procesowego państwowych osób prawnych (art. 4 ust. 5 pkt 1 ustawy o Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa), stąd jej wyłączne zastępstwo procesowe przed Sądem Najwyższym ogranicza się do jednostek organizacyjnych Skarbu Państwa, które nie mają osobowości prawnej.