Bełczącki Robert Marek, Badanie dopuszczalności skargi o wznowienie przed sądem pierwszej albo drugiej instancji ze względów podmiotowych
Badanie dopuszczalności skargi o wznowienie przed sądem pierwszej albo drugiej instancji ze względów podmiotowych
Badanie dopuszczalności skargi o wznowienie przed sądem pierwszej albo drugiej instancji ze względów podmiotowych
Badanie dopuszczalności skargi o wznowienie przed sądem pierwszej albo drugiej instancji ze względów podmiotowych
Według art. 410 § 1 k.p.c., sąd odrzuca skargę wniesioną po upływie przepisanego terminu, skargę niedopuszczalną lub nieopartą na ustawowej podstawie. Dopuszczalność skargi zależy m.in. od legitymacji (uprawnienia) skarżącego do wniesienia skargi o wznowienie.
Procedury prawne pokazane w formie interaktywnych schematów, dzięki którym sprawdzisz, jak krok po kroku przebiega postępowanie w danej sprawie.
Dowiedz się więcej o LEX Navigator.
Zamów bezpłatną prezentację zdalną , podczas której przedstawimy Ci to narzędzie.
Krok: wpłynięcie skargi o wznowienie
Czynności sprawdzające dopuszczalność wniesionej skargi o wznowienie przed sądem pierwszej albo drugiej instancji, właściwym do wznowienia, wykonuje przewodniczący, za wyjątkiem odrzucenia skargi, co wymaga wydania postanowienia przez sąd.
Krok: czy skargę wniosła strona procesu prawomocnie zakończonego lub jej następca procesowy?
Legitymacja do żądania wznowienia postępowania przysługuje niewątpliwie stronie procesu prawomocnie zakończonego.
W przypadku współuczestnictwa procesowego, legitymacja do wniesienia skargi o wznowienie przysługuje każdemu ze współuczestników. W razie współuczestnictwa jednolitego (art. 73 § 2 k.p.c.), wniesienie skargi przez jednego ze współuczestników jednolitych wywołuje skutki także względem pozostałych i za skarżącego uznaje się każdego ze współuczestników jednolitych.
Uprawnionymi do wniesienia skargi są także następcy procesowi stron, a więc podmioty wstępujące do procesu w miejsce tych, które pierwotnie były stronami procesu.
Wątpliwości nie budzi uprawnienie następcy prawnego pod tytułem ogólnym. Legitymacji odmawia się natomiast następcy prawnemu pod tytułem szczególnym, za wyjątkiem przypadku, gdy stosownie do art. 192 pkt 3 k.p.c. poprzednik prawny oraz strona przeciwna wyrażą zgodę na wniesienia skargi o wznowienie przez następcę prawnego pod tytułem szczególnym (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 28 marca 2007 r., II CZ 20/07, LEX nr 1318361; wyroku Sądu Najwyższego z dnia 21 stycznia 2009 r., III CSK 248/08, LEX nr 527243). Można przyjąć, że zgoda może być udzielona tak przed, jak i po wniesieniu skargi o wznowienie.
Legitymacja do żądania wznowienia nie przysługuje osobie, na rzecz której powództwo zostało wytoczone przez prokuratora, organizację pozarządową, powiatowego (miejskiego) rzecznika konsumentów albo inspektora pracy, jeśli osoba taka nie wstąpiła do sprawy przed jej prawomocnym zakończeniem. Zgodnie z art. 56 § 1 zd. drugie k.p.c. (samodzielnie albo w związku z art. 62 § 1, art. 632 albo art. 634 k.p.c.) osoba taka może wstąpić do sprawy w każdym jej stanie, co oznacza, że będzie mogła to uczynić także w postępowaniu ze skargi o wznowienie, ale wszczętym przez legitymowanego prokuratora, organizacji pozarządowej, powiatowego (miejskiego) rzecznika konsumentów albo inspektora pracy, będącego uprzednio stroną procesu.