ZP1/I-4117.I-6/06 - Diety przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie usługowego prowadzenia pojazdów ciężarowych należących do innego podmiotu gospodarczego świadczącego usługi transportowe jako koszt uzyskania przychodu tego przedsiębiorcy

Pytanie podatnika

Czy diety przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie usługowego prowadzenia pojazdów ciężarowych należących do innego podmiotu gospodarczego świadczącego usługi transportowe stanowią koszt uzyskania przychodu?

Decyzja

Na podstawie art. 14b § 2 i § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 7 sierpnia 2006 r. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 28 lipca 2006 r. Nr DD/406/36/06 w zakresie interpretacji prawa podatkowego,

- odmawiam zmiany zaskarżonego postanowienia.

Uzasadnienie

W dniu 5 czerwca 2006 r. zwrócił się Pan do Naczelnika Urzędu Skarbowego z wnioskiem o udzielenie interpretacji dot. stosowania przepisów prawa podatkowego w przedmiocie uznania za koszty uzyskania przychodów diet przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie usługowego prowadzenia pojazdów ciężarowych należących do innego podmiotu gospodarczego świadczącego usługi transportowe - świadczenie pracy na zlecenie przewoźników, zarówno na terenie kraju jak i poza jego granicami.

W ocenie Podatnika diety ustalone za okres przebywania w podróży służbowej w związku ze świadczeniem usług prowadzenia pojazdów ciężarowych poza siedzibą firmy stanowią koszty uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie przepisu art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na potwierdzenie słuszności swojego stanowiska Podatnik powołuje wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 września 2005 r. Sygn. akt FSK 2175/04.

Organ podatkowy pierwszej instancji w postanowieniu z dnia 28 lipca 2006 r. Nr DD/406/36/06 stwierdził, iż brak jest podstaw prawnych do zastosowania przepisu art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 z późn. zm.), a tym samym zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów diet podmiotu świadczącego usługi w zakresie kierowania obcym pojazdem.

Nie godząc się z rozstrzygnięciem wyżej wym. postanowienia organu pierwszej instancji Podatnik złożył w dniu 7 sierpnia 2006 r. za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej, w którym podtrzymuje swoje stanowisko w przedmiotowej sprawie wyrażone we wspomnianym wyżej wniosku. Ponadto, oprócz powołanego we wniosku wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, dla potwierdzenia słuszności swojego stanowiska Podatnik powołuje postanowienie Urzędu Skarbowego w Suwałkach z dnia 16.09.2004 r. nr US.III.415/33/04 oraz decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy nr PB2/005-SIP-142/06.

W wyniku dokonanej analizy przedłożonych dokumentów oraz przepisów prawa podatkowego, stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego wyrażone we wspomnianym wyżej postanowieniu uznaję za prawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 22 ust. 1 cytowanej wyżej ustawy o podatku dochodowym kosztami uzyskania przychodów są wszelkie poniesione w celu uzyskania przychodu koszty z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy, pod warunkiem jednak, że pomiędzy poniesionym kosztem a uzyskanym przychodem istnieje związek przyczynowo skutkowy. Przepis art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą, w części przekraczającej wysokość diet przysługujących w podróży służbowej, określonych w odrębnych przepisach. Cytowany przepis pozwala zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów diety przysługujące za okres podróży służbowej. Oznacza to, że podatnik świadczący usługi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, polegające na kierowaniu obcym pojazdem na rzecz innego podmiotu gospodarczego, podobnie jak każdy inny podmiot (podatnik) prowadzący działalność gospodarczą, wartość przysługujących mu diet może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem jednak, że są one związane z podróżą służbową. Jak wynika z przedstawionego przez Podatnika we wniosku stanu faktycznego prowadzi on działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług kierowcy powierzonymi przez zleceniodawcę środkami transportu. Wszelkie koszty związane z wykonywaniem usługi transportu (tj. zakup paliwa, kart drogowych, wykup ubezpieczenia itp.) pokrywane są ze środków zleceniodawcy. Za wykonaną pracę kierowcy Podatnik otrzymuje wynagrodzenie stosownie do liczby przejechanych kilometrów oraz za wykonane załadunki i rozładunki w ramach usługi transportu. W ocenie organu odwoławczego podróż odbywana w ramach usługi kierowania obcym należącym do innego podmiotu gospodarczego pojazdem odbywana na terenie kraju lub poza jego granicami, w celach zarobkowych i na własny rachunek nie może być traktowana jako podróż służbowa, gdyż świadczenie tych usług i wiążące się z tym podróże należą do istoty prowadzonej działalności, a tym samym nie mogą być utożsamiane z podróżą służbową w rozumieniu cytowanego wyżej przepisu art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym.

Końcowo nadmienia się, iż ze względu na specyficzny charakter działalności gospodarczej wydatki poniesione w związku z noclegami (jeśli nie zostały zwrócone przez zleceniodawcę) stanowią koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem jednak że zostaną udokumentowane dowodami potwierdzającymi ich poniesienie.

Dodać należy, iż rozstrzygnięcia Naczelnego Sadu Administracyjnego czy innych organów podatkowych nie stanowią prawa a jedynie rozstrzygają w indywidualnej sprawie na etapie postępowania skargowego, bądź w przypadku organów podatkowych postępowania administracyjnego, tym samym nie mogą mieć wpływu na rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie.

Biorąc pod uwagę powyższe orzeczono jak w sentencji.