ZP/436-29/4/07 - Cesja należności stanowiących zabezpieczenie finansującego a podatek od czynności cywilnoprawnych.
Pismo z dnia 24 września 2007 r. Pierwszy Wielkopolski Urząd Skarbowy w Poznaniu ZP/436-29/4/07 Cesja należności stanowiących zabezpieczenie finansującego a podatek od czynności cywilnoprawnych.
W złożonym wniosku Spółka podnosi, iż w ramach swojej działalności zawarła umowy, których przedmiotem było czasowe finansowanie przez Wnioskującą (finansującego) wydatków związanych z dokonywaniem zakupów przez zleceniodawcę (nabywcę) usługi. Na gruncie prawa cywilnego ww. umowy sklasyfikowane były jako umowy nienazwane. Zostały zawarte dla określenia zasad współpracy i wzajemnych stosunków pomiędzy Wnioskującą (finansującym) a nabywcą. Za finansowanie zrealizowanych w imieniu nabywcy płatności Podatnik obciążał nabywcę fakturami za okres od momentu zapłaty w imieniu nabywcy za zakupiony materiał lub usługę do momentu spłaty zobowiązania wobec Wnioskującej przez nabywcę. W celu zabezpieczenia wszystkich należności Spółki powstałych w wyniku realizacji umowy nabywca dokonał na Jej rzecz przelewu swoich bieżących i przyszłych wierzytelności przysługujących mu wobec innego kontrahenta, niezwiązanego z finansowaniem.
Zdaniem Podatnika, cesje należności, które stanowią zabezpieczenie finansującego albo źródło spłaty należności, powstałych tytułem finansowania kontraktów są tylko jednym z elementów wchodzących w skład umowy i nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych.
Spółka zwróciła się o potwierdzenie prawidłowości zaprezentowanego stanowiska.
Ustosunkowując się do przedstawionej powyżej kwestii, stwierdza się co następuje;
Stosownie do przepisów art. 1 ust. 1 pkt 1, 2 i 3 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450), podatkowi temu podlegają:
następujące czynności cywilnoprawne:
umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
umowy pożyczki,
(uchylona),
umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
umowy dożywocia,
umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,
(uchylona),
ustanowienie hipoteki,
ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
umowy depozytu nieprawidłowego,
umowy spółki (akty założycielskie);
zmiany umów wymienionych w pkt 1, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4;
orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2.
Uwzględniając powyższe, podkreślić należy, iż ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych zawiera zamknięty katalog czynności objętych tym podatkiem. Oznacza to, że opodatkowaniu podlegają czynności wymienione w przywołanej regulacji art. 1 ust. 1 pkt 1, 2 i 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
Umowa cesji wierzytelności uregulowana jest w art. 509 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z treścią tego przepisu wierzyciel może przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew) bez zgody dłużnika, chyba ze sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Cesja wierzytelności może przyjąć formy określone w art. 510 § 1 wymienionej ustawy (umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności). Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, że przesłanką przelewu wierzytelności jest zabezpieczenie należności Wnioskującej albo źródło spłaty należności, powstałych tytułem finansowania kontraktów.
Stwierdzić zatem należy, iż wyżej opisana cesja wierzytelności, jako czynność nie należąca do katalogu czynności cywilnoprawnych wymienionych art. 1 ust. 1 pkt 1, 2 i 3 wyżej cytowanej ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.