ZD/406-186/2/CIT/05 - Utwardzenie drogi publicznej.

"(...) Z przedstawionego w podaniu stanu faktycznego wynika, iż Spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności Spółki jest sprzedaż hurtowa i detaliczna kamieni budowlanych.

Od 2004 r. miejscem siedziby Wnioskującej jest miejscowość X, a tytuł prawny do tej siedziby stanowi zawarta umowa najmu. Pomieszczenia i teren siedziby Wnioskująca zagospodarowuje zgodnie z warunkami umowy i według potrzeb wynikających z przedmiotu działalności.

Obecnie Spółka jest w trakcie utwardzania nawierzchni dojazdowej, tworzenia miejsc parkingowych (układanie kostki brukowej) oraz budowy garaży dla samochodów służbowych i drobnego sprzętu gospodarczego.

Utwardzenie nawierzchni dojazdowej obejmuje następujące prace:

- przygotowanie powierzchni pod ułożenie kostki brukowej (wykonanie prac ziemnych - usunięcie zbędnej warstwy gliny z podłoża, wyłożenie powierzchni kamieniem łupanym drogowym, żwirem - drenaż nawierzchni, wyrównanie powierzchni, ułożenie warstwy podbetonu B12),

- zakup kostki brukowej,

- położenie kostki na przygotowane wcześniej podłoże (usługa),

- przygotowanie miejsca do założenia bramy.

Powierzchnia, na której prowadzone są przez Spółkę nakłady inwestycyjne, mieści się w obrębie nieruchomości:

- do której Spółka posiada tytuł prawny na podstawie zawartej umowy najmu,

- do której Jednostka nie ma tytułu prawnego, ponieważ jest to droga publiczna. Droga ta jest drogą bez przejazdu - "ślepą", natomiast posesja na której mieści się siedziba Spółki jest ostatnią nieruchomością położoną na tej drodze. Gmina, mimo licznych interwencji, nie przewiduje w najbliższym okresie utwardzenia przedmiotowej drogi dojazdowej, która w okresach wiosenno-zimowych z uwagi na gliniaste podłoże zamienia się w bagnistą maź, uniemożliwiającą dojazd samochodami do Wnioskującej.

W związku z powyższym, zarząd Spółki, w trosce o rzesze klientów odwiedzających siedzibę i dział sprzedaży Firmy, podjął decyzję o wykonaniu nawierzchni służącej dojazdowi do Spółki oraz umożliwiającej kontrahentom zaparkowanie samochodów.

Powierzchnia, do której Spółka nie posiada tytułu prawnego, obejmuje ok. 1/3 nakładów.

Ponadto, Spółka informuje, iż dla ponoszonych przez Nią nakładów, nie posiada wymaganej prawem budowlanym dokumentacji, np. projektu, zezwolenia na budowę. Wnioskująca jest w trakcie załatwiania tych formalności.

Wobec tak przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskująca zwróciła się do tutejszego organu podatkowego z zapytaniem, czy w sytuacji braku wymaganej prawem budowlanym dokumentacji, ponoszone nakłady na budowę środków trwałych - inwestycja w obcym środku trwałym (utwardzanie nawierzchni dojazdowej, tworzenie miejsc parkingowych oraz budowa garaży dla samochodów służbowych i drobnego sprzętu gospodarczego), będą stanowiły koszt uzyskania przychodów w postaci odpisów amortyzacyjnych?

Zdaniem Podatnika brak dokumentacji do prowadzonych nakładów nie stanowi przeszkody do uznania odpisu amortyzacyjnego za koszt uzyskania przychodu, ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie precyzuje wymogu posiadania np. zezwolenia na budowę, dla celu uznania wydatku za koszt.

Ustosunkowując się do przedstawionych powyżej kwestii, w zakresie kosztów uzyskania przychodów w postaci odpisów amortyzacyjnych, stwierdza się co następuje:

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Ustawodawca w przepisie art. 16a ust. 2 pkt 1 ustawy stwierdza, iż amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej "inwestycjami w obcych środkach trwałych".

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym Spółka ponosi wydatki związane z nieruchomością mieszczącą się na terenie, do którego posiada tytułu prawny, a mianowicie umowę najmu oraz na terenie drogi stanowiącej własność Gminy.

Zdaniem organu podatkowego, wydatki ponoszone przez Podatnika w przedmiotowej sprawie, odnoszące się do drogi publicznej, nie mogą być rozpatrywane jako wydatki podlegające odpisom amortyzacyjnym. Bowiem do tej drogi Spółka nie posiada żadnego tytułu prawnego (np. umowy najmu), uprawniającego do korzystania z niej z wyłączeniem innych osób. Odnoszenie więc tych wydatków w ciężar kosztów podatkowych może być dokonane w sposób bezpośredni (a nie rozłożony w czasie, jak w przypadku odpisów amortyzacyjnych), z uwzględnieniem przepisu art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej. Zgodnie z tą regulacją, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...)."