WPO/DP.0551-2/05 - Możliwość skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 7 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, przez spółkę będącą podmiotem zarządzającym portami morskimi.

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), Prezydent Miasta Świnoujścia, po rozpatrzeniu wniosku z dnia 19.07.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego, stwierdza, iż stanowisko podatnika zawarte we wniosku - jest nieprawidłowe.

Zapytanie podatnika dotyczy stosowania przepisu art. 7 ust. 1 pkt 2a ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 84 z późn. zm.), wprowadzonego art. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy o portach i przystaniach morskich oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 281, poz. 2782), który wchodzi życie z dniem 01.01.2006 r.

Przepis art. 7 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, wprowadza nowe zwolnienie w podatku od nieruchomości, a mianowicie zwolnieniu podlegać będą: "grunty, które znajdują się w posiadaniu podmiotu zarządzającego portem lub przystanią morską, pozyskane na potrzeby rozwoju portu lub przystani morskiej, zajęte na działalność określoną w statucie tego podmiotu, położone w granicach portów i przystani morskich - od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podmiot ten wszedł w ich posiadanie -nie dłużej niż przez okres 5 lat, z wyjątkiem gruntów zajętych przez podmiot inny niż podmiot zarządzający portem lub przystanią morską".

Organ podatkowy ustalił, iż Spółka jest podmiotem zarządzającym portami morskimi. Jednak, aby mógł skorzystać z powyższego zwolnienia spełnione muszą być spełnione następujące warunki, grunty:

* muszą znajdować się w posiadaniu podmiotu zarządzającego portem lub przystanią morską,

* muszą być pozyskane na potrzeby rozwoju portu lub przystani morskiej,

* muszą być zajęte na działalność określoną w statucie podmiotu zarządzającego,

* muszą położone być w granicach portów i przystani morskich,

* nie mogą być zajęte przez podmiot inny niż podmiot zarządzający portem lub przystanią morską.

Zwolnienie to będzie miało zastosowanie również w stosunku do gruntów, spełniających powyższe warunki, znajdujących się w posiadaniu podmiotu zarządzającego portem lub przystanią morską w dniu wejścia w życie powyższego przepisu. Wynika to z art. 4 ustawy o zmianie ustawy o portach o przystaniach morskich oraz o zmianie niektórych innych ustaw.

W swoim wniosku o udzielenie interpretacji podatnik stoi na stanowisku, iż jest to drugie zwolnienie w podatku od nieruchomości. Taka interpretacja przepisu art. 4 ustawy o zmianie ustawy o portach i przystaniach morskich - jest nieprawidłowa.

Ustawa ta bowiem wprowadza jedno nowe zwolnienie - dodane do ustawy o podatkach i opłatach lokalnych w pkt 2a artykułu 7 ust. 1.

Art. 4 ustawy o zmianie ustawy o portach i przystaniach morskich jest przepisem przejściowym, regulującym sposób wejścia w życie nowego zwolnienia, a także zakres jego stosowania, co do zastanego w dniu wejścia w życie ustawy stanu prawnego i faktycznego.

Jak wspominano już wyżej, aby podatnik mógł skorzystać ze zwolnienia wymienionego w art. 7 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych grunt, który ma być objęty zwolnieniem - musi łącznie spełniać kryteria wymienione w tym przepisie.

Spółka w swoim wniosku przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, iż część gruntów, którymi zarządza została wydzierżawiona (faktycznie oddane w używanie innym podmiotom). Zatem, grunt będący w posiadaniu innego podmiotu niż podmiot zarządzający portem lub przystania morską - nie spełnia warunków, wymienionego w pkt. 5 cytowanego przepisu i w związku z tym nie przysługuje w stosunku do niego przedmiotowe zwolnienie. Nie są bowiem spełnione w stosunku do niego wszystkie wymagane przepisem warunki.

Grunt, do którego będzie miało zastosowanie zwolnienie z art. 7 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych musi być pozyskany na potrzeby rozwoju portu lub przystani morskiej, na działalność określoną w statucie podmiotu zarządzającego portem lub przystanią morska. Okoliczność, czy grunt został nabyty na potrzeby rozwoju, stwierdzić można, np. w oparciu o uchwałę zarządu podmiotu zarządzającego o celu nabycia nieruchomości. W stosunku do gruntów będących w posiadaniu podmiotu zarządzającego w dniu wejścia w życie ustawy znaczenie będzie miał sposób jego wykorzystywania.

Zgodnie ze Słownikiem Wydawnictwa Naukowego PWN (www.pwn.pl), rozwój to proces przeobrażeń, zmian, przechodzenia do stanów lub form bardziej złożonych lub pod pewnym względem doskonalszych. Zatem, samo nabycie (posiadanie w dniu wejścia w życie zwolnienia) gruntu przez podmiot zarządzający portem lub przystanią morską nie upoważnia go do korzystania ze zwolnienia. Musi na tym gruncie odbywać się proces powodujący rozwój portu/przystani. Przez termin "grunt pozyskany na rozwój" należy rozumieć takie grunty, na których podmiot zarządzający rozpoczął i kontynuuje inwestycję.

Zwolnienie z art. 7 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych będzie obowiązywało do 5 lat:

* od daty wejścia w posiadanie gruntów,

* od dnia 1.01.2006 r. w stosunku do gruntów już posiadanych.

Natomiast po zakończeniu inwestycji - zastosowanie będzie miało zwolnienie wynikające z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Zatem, zwolnieniu nie będą podlegać grunty, na których nie rozpoczęto procesu inwestycyjnego.

Zgodnie z przedstawionym przez Spółkę stanem faktycznym grunt, na którym położona jest Baza Promów Morskich w Świnoujściu, spełnia kryteria do skorzystania ze zwolnienia, o ile zachowane zostaną następujące warunki:

* jest w posiadaniu podmiotu zarządzającego portem morskim,

* zajęty jest na działalność określoną w statucie podmiotu zarządzającego (świadczenie usług związanych z korzystaniem z infrastruktury portowej),

* położony jest w granicach portu morskiego,

* nie jest zajęty przez podmiot inny niż podmiot zarządzający portem lub przystanią morską (umowa ze Spółką X zawarta jest wyłącznie o zarządzanie).

Ustosunkowując się do zagadnienia przedmiotowego zwolnienia w kontekście pomocy publicznej, Prezydent Miasta Świnoujścia informuje, że na dzień wydania niniejszego postanowienia, w ocenie Ministra Infrastruktury, który był autorem nowego zwolnienia, nie stanowi ono pomocy publicznej, w rozumieniu art. 87 ust. 1 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską. Jednak, dla uzyskania pewności Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumenta wystąpił do Komisji Europejskiej z wnioskiem o przeprowadzenie postępowania notyfikacyjnego. Do czasu zajęcia stanowiska przez Komisję Europejską, czy zwolnienie z art. 7 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych stanowić będzie pomoc publiczną, przedmiotowe zwolnienie nie będzie mogło być zastosowane z dniem 01.01.2006 r.

Organ podatkowy nie ma obowiązku zawiadamiania podatników, którym ewentualnie będzie przysługiwało zwolnienie w podatku od nieruchomości na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, o treści i trybie ewentualnego programu pomocowego.

W nawiązaniu do zapytania podatnika w pkt 3 wniosku, organ podatkowy informuje ponadto, iż zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika. Poniesienie on natomiast negatywne skutki w przypadku, gdy organ podatkowy (np. w toku postępowania podatkowego) ustali, że postępowanie podatnika jest niezgodne z prawem podatkowym.

Od niniejszego postanowienia przysługuje stronie zażalenie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie, które należy wnieść w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia, za pośrednictwem organu podatkowego (art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 w związku z art. 14a § 4, art. 220 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej).

Od złożonego zażalenia należy opłacić opłatą skarbową w wysokości 5 zł oraz 0,50 zł od każdego załącznika (art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 09.12.2000 r. o opłacie skarbowej - Dz. U. z 2004 r. Nr 253, poz. 2532 z późn. zm.).

Wniesienie zażalenia na postanowienie nie wstrzymuje jego wykonania (art. 238 Ordynacji podatkowej).