WPl/200000/43/409/2014 - Podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 10 kwietnia 2014 r. Centrala Zakładu Ubezpieczeń Społecznych WPl/200000/43/409/2014 Podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodne działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 poz. 672) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1442) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku złożonym w dniu 28 marcu 2014 r. przez przedsiębiorcę (...) z o. o. w sprawie braku obowiązku uwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne odszkodowania za rozwiązanie umowy za porozumieniem stron bez zachowania terminu wypowiedzenia.

UZASADNIENIE

W dniu 28 marca 2014-. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek przedsiębiorcy (...) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej w przedmiocie ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Wnioskodawca wskazał, iż ma zamiar rozwiązać z pracownikiem umowę o pracę za porozumieniem stron, w którym ustalono m.in. iż rozwiązanie umowy nastąpi bez zachowania terminu wypowiedzenia, a z tego tytułu pracodawca wypłaci pracownikowi odszkodowanie odpowiadające wynagrodzeniu należnemu w okresie wypowiedzenia. Wnioskodawca wskazał, że w zawartym porozumieniu pracodawca zobowiązał się wypłacić pracownikowi po rozwiązaniu stosunku pracy odszkodowania wynikającego z zawartej z pracownikiem umowy o zakazie konkurencji po rozwiązaniu umowy o prace.

Wnioskodawca powziął wątpliwość czy od wypłaconych pracownikowi odszkodowań określonych w porozumieniu pracodawca ma obowiązek naliczyć składki na ubezpieczenia społeczne?

Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w sprawie.

Zdaniem wnioskodawcy zgodnie z art. 18 ust. 1 oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13.10 1998 r. o systemie społecznym podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu ustawy i dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Wnioskodawca wskazał, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość świadczeń w naturze bądź. ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszystkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Wnioskodawca wskazuje na rozporządzenie ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z dnia 18 grudnia 1998 r., które określa przychody wyłączone z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 3 ww. rozporządzenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie stanowią odprawy, odszkodowania i rekompensaty wypłacone pracownikom z tytułu wygaśnięcia lub rozwiązania stosunku pracy, w tym z tytułu rozwiązania stosunku pracy z przyczyn leżących po stronie pracodawcy, nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę lub rozwiązania jej bez wypowiedzenia, skrócenia okresu jej wypowiedzenia, niewydania w terminie lub wydania niewłaściwego świadectwa pracy.

W ocenie wnioskodawcy wyłączeniu z podstawy wymiaru składek podlegają zatem zarówno świadczenia przysługujące na podstawie przepisów prawa pracy, jak również takie, które ustalone zostały na podstawie dobrowolnych porozumień zawartych między pracodawcą a pracownikiem. Wnioskodawca wskazuje, ze warunkiem koniecznym zwolnienia odszkodowania wypłaconego zwalnianemu pracownikowi ze składek ZUS jest jedynie ścisły związek pomiędzy wypłatą takiego świadczenia a rozwiązaniem stosunku pracy, co ma miejsce w przedstawionym przez wnioskodawcę stanie faktycznym.

Zdaniem wnioskodawcy zgodnie z § - ust. 1 pkt 4 ww. rozporządzenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie stanowią odszkodowania wypłacone byłym pracownikom po rozwiązaniu stosunku pracy na podstawie umowy o zakazie konkurencji, o której mowa w art. 101 Kodeksu pracy.

Wnioskodawca podsumował wniosek stwierdzeniem, ze jego zdaniem w przedstawionym stanie faktycznym nie zachodzą podstawy do odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne od odszkodowań, które maja zostać wypłacone pracownikowi.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. Stosownie do ustępu 5 powołanego powyżej artykułu w związku z art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., udzielenie interpretacji dotyczącej ustalania podstawy wymiaru składek następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uznaje się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, c/y ich wartość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Katalog przychodów nie stanowiących podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe został zawarty we wskazanym rozporządzeniu z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

W myśl § 2 ust. 1 pkt 3 powołanego powyżej rozporządzenia, podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie stanowią odprawy, odszkodowania i rekompensaty wypłacane pracownikom z tytułu wygaśnięcia lub rozwiązania stosunku pracy, w tym z tytułu rozwiązania stosunku pracy z przyczyn lezących po stronie pracodawcy, nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę lub rozwiązania jej bez wypowiedzenia, skrócenia okresu jej wypowiedzenia, niewydania w terminie lub wydania niewłaściwego świadectwa pracy.

Oddział wyjaśnia, że na podstawie zacytowanego powyżej przepisu pracodawca może wypłacić zwalnianym pracownikom zarówno świadczenie "obligatoryjne" wynikające z kodeksu pracy w szczególności z wyłączenia tego korzystają odszkodowania wypłacane pracownikom na podstawie art. 361 k.p., odszkodowania wypłacane pracownikom z tytułu nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę na podstawie art. 471 k.p., odszkodowania przysługujące pracownikowi w razie rozwiązania przez, pracownika umowy o prace bez. wypowiedzenia na podstawie art. 55 § 11 k.p., odszkodowania wypłacane pracownikom w razie niezgodnego z prawem rozwiązania stosunku pracy bez wypowiedzenia na podstawie art. 56 k.p., odszkodowania wypłacane pracownikom, których umowy o prace wygasły z powodu śmierci pracodawcy na podstawie art. 632 k.p. odszkodowania wypłacane pracownikowi w związku z niewydaniem w terminie lub wydaniem niewłaściwego świadectwa pracy zgodnie z art. 99 § 2 k.p. jak i odprawy przysługujące pracownikowi w związku z rozwiązaniem stosunku pracy w ramach grupowego zwolnienia na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania 2 pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczacych pracowników (Dz. U. z 2003 r. Nr 90, poz. 844 z późn. zm.), a także inne wypłacone pracownikowi z tego tytułu odprawy, odszkodowania i rekompensaty ustalone np. w drodze porozumień zawartych między pracodawcą a związkami zawodowymi. Z wyłączenia na podstawie wyżej cytowanego przepisu korzystają też inne świadczenia na podstawie obowiązującego regulaminu wynagrodzeń lub nawet na podstawie umowy z konkretnym pracownikiem czy też porozumienia zawartego w danym zakładzie pracy. Należy podkreślić, że koniecznym warunkiem wyłączenia jest związek pomiędzy wypłatą świadczenia, z rozwiązaniem stosunku pracy.

Podsumowując odszkodowanie z tytułu rozwiązania stosunku pracy wypłacone pracownikowi na podstawie porozumienia pracownika z pracodawcą nie stanowi podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne.

W przedstawionym we wniosku opisie zdarzenia przyszłego wnioskodawca wskazał, ix zamierza rozwiązać z pracownikiem umowę o pracę za porozumieniem stron, w którym ustalono, ze rozwiązanie umowy nastąpi bez zachowania terminu wypowiedzenia i z tego tytułu pracodawca zamierza wypłacić pracownikowi odszkodowanie, odpowiadające wynagrodzeniu należnemu w okresie wypowiedzenia. Zdaniem wnioskodawcy takie odszkodowanie korzysta ze zwolnienia z odprowadzania składek ubezpieczenia społeczne na podstawie cytowanego § 2 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia.

Wobec powyższego Zakład Ubezpieczeń Społecznych uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

POUCZENIE

Decyzja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania decyzji.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia. Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. S ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego w (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.

Opublikowano: www.zus.gov.pl