WPl/200000/43/1060/2014 - Brak obowiązku uwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne wartości odprowadzonej do ZUS składki na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 672 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tj. Dz. U. z 2013 r. poz. 1442 z późn. zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku złożonym w 5 września 2014 r. przez przedsiębiorcę (...) w sprawie braku obowiązku uwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne wartości odprowadzonej do ZUS za byłych i aktualnie zatrudnionych pracowników część składki na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.

W dniu 5 września 2014 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek przedsiębiorcy (...) z siedzibą w (...) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca poinformował, iż w wyniku kontroli Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, przeprowadzonej w firmie, która jest usługodawcą dla (...) stwierdzono, że cześć obecnych oraz byłych pracowników Wnioskodawcy zawarło umowy zlecenia z jego kontrahentem i wykonywało usługi na rzecz Wnioskodawcy. Zleceniodawca odprowadzał za zleceniobiorców tylko składki na ubezpieczenie zdrowotne, nie odprowadził natomiast pozostałych składek.

W konsekwencji Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyda decyzją zobowiązującą (...) do zapłaty za okres od stycznia 2010 do września 2011 składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne za tych pracowników. Pracodawca zamierza przy dokonywaniu korekty składek sfinansować zaległe składki także w części należnej od pracowników,

W związku z przedstawionym stanem faktycznym Wnioskodawca postawił pytanie, czy odprowadzona do ZUS za byłych i aktualnie zatrudnionych pracowników część składki na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne, która powinna być finansowana przez osoby, stanowi podstawę wymiaru składek ZUS.

Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w sprawie.

W przedstawionym stanowisku w sprawie wnioskodawca wskazał, ze podstawę wymiaru składki stanowi, zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1442), stanowi przychód, zdefiniowany w art. 4 pkt 9 i 10 tejże ustawy. Wnioskodawca wskazuje, że w rozumieniu tych przepisów za przychód uznaje się przychody W' rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu: zatrudnienia w ramach stosunku pracy, pracy nakładczej, służby, wykonywania mandatu posła lub senatora, i innych, a także z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności oraz umowy agencyjnej lub umowy zlecenia, jak również z tytułu współpracy przy lej działalności lub współpracy przy wykonywaniu umowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, zaległe składki, zapłacone przez pracodawcę za pracowników, na których to ciążył ciężar zapłaty składek, nie powinny wejść do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie, przy określeniu podstawy ich wymiaru w chwili obecnej. Doprowadziłoby to bowiem do sytuacji, gdy jedna i ta sama kwota dwukrotnie stanowiłaby podstawę wymiaru składki.

Bezsporne jest, Że jeśli pracodawca wykupuje polisę zbiorowego ubezpieczenia pracowników, to takie działanie pociąga za sobą powstanie przychodu po stronie pracownika, gdy konstrukcja składki ubezpieczeniowej pozwala na przypisanie każdemu pracownikowi konkretnej wartości składki, a zatem gdy wartość składki ubezpieczenia zbiorowego zapłaconej przez pracodawcę wynika za zsumowania składek, które dotyczą poszczególnych pracowników (wyrok WSA w warszawie z dnia 10 grudnia 2007 r., III SA/WA 1302/07). Zdaniem Wnioskodawcy, wątpliwe jest jednak zagadnienie, czy przychodem pracownika jest część składki na rzecz ZUS zapłacona przez pracodawcę, która z mocy art. 16 ustawy systemowej powinien uiszczać sam ubezpieczony. Prowadziłoby to bowiem do absurdalnej sytuacji zapłaty składki od składki.

Przedsiębiorca wskazuje, że definicję przychodu, który zgodnie z art. 18 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych stanowi podstawę wymiaru składek, zawiera przepis art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361), do którego to odsyła treść art. 4 ust. 9 ustawy o systemie. Stosownie do art. 11 ust. 1 przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Przepisy te doprowadzają do wniosku, że aby pieniądze i wartości pieniężne mogły być traktowane jako przychód, muszą być postawione do dyspozycji podatnika, natomiast świadczenia w naturze i inne nieodpłatne świadczeniu mogą być uznane za przychód jedynie po faktycznym ich otrzymaniu przez podatnika (Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 9 października 2013 r., sygn. II FSK 2844/11 oraz wyrok z dnia 11 kwietnia 2012 r., sygn. II FSK 1724/10).

Nie ma więc zdaniem Wnioskodawcy, możliwości uwzględnienia przy ustalaniu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników należności nie będących ich przychodem. Ten bowiem powstaje w momencie rzeczywistego otrzymania lub postawienia go do dyspozycji pracownika. Wpłacona składka na ubezpieczenia społeczne stanowi wartość pieniężną, nie jest jednak przychodem pracownika ze stosunku pracy, gdyż nie jest postawiona do dyspozycji pracownika i nie może ponownie być uwzględniana w podstawie wymiaru składki. W późniejszym czasie fundusze pochodzące ze składek są wprawdzie przeznaczane na wypłatę świadczeń dla pracowników, ale nie następuje to już ze stosunku ubezpieczenia społecznego, a nie ze stosunku pracy.

Wnioskodawca wskazuje również, iż uzyskał ze strony organów podatkowych potwierdzenie swojego stanowiska (dotyczącego kwalifikacji przychodu z tytułu zapłaty za obecnych i byłych pracowników zaległych składek) w drodze interpretacji indywidualnej prawa podatkowego.

W rzeczonej interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w (...) działającego w imieniu Ministra Finansów, z dnia 7 sierpnia 2014 r. (znak sprawy (...) organ potwierdził stanowisko wnioskodawcy, iż zapłacone przez niego zaległe składki za byłych i aktualnie zatrudnionych pracowników część składki na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne z tytułu umowy zlecenia, zawartych z. kontrahentem Wnioskodawcy nie stanowią dla tychże pracowników przychodu ze stosunku pracy, określonego w art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Organ potwierdził jednocześnie, iż kwota tak zapłaconych składek stanowi dla byłych i aktualnych pracowników określony w art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód z. tzw. "innych źródeł". Te zaś, zdaniem wnioskodawcy, zgodnie z postanowieniami ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia. Jako takie więc, nie mogą stanowić podstawy do obliczenia wysokości składki.

Rozważając powyższe zagadnienie Wnioskodawca przywołuje treść wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi - III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 27 lutego 2012 r., sygn. III AUa 1164/11, który wskazał, iż "składka na ubezpieczenia społeczne pracownika zapłacona w całości przez pracodawcę z własnych środków, która na mocy art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, powinna być w części uiszczona przez ubezpieczonego, nie może po raz wtóry stanowić podstawy wymiaru składki." Sytuacja, gdy składki te weszłyby do podstawy wymiaru obecnych składek, doprowadziłaby do podwójnego oskładkowania tej samej kwoty, a co za tym idzie pokrzywdzenia ekonomicznego Wnioskodawcy, który poniósłby podwójny koszt składek dla jednej i tej samej podstawy oskładkowania. W związku z powyższym Wnioskodawca uznaje, że składki te nie powinny wejść do podstawy ustalenia wysokości obecnych składek pracowników.

Wnioskodawca zaznacza, iż Zakład Ubezpieczeń Społecznych w interpretacji z dnia 13 lutego 2013 r. uznał, iż zapłacone przez pracodawcę za pracowników zaległe składki nie wchodzą do podstawy wymiaru składek (znak pisma WPI/200000/451/117/2013).

Wnioskodawca wskazuje, że w wydanej interpretacji organ podzielił ocenę wnioskodawcy, iż część zaległych składek, pokryta przez, pracodawcę na rzecz pracowników, nie stanowi dla nich przychodu ze stosunku pracy, stanowiącego podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie.

Ponadto Wnioskodawca wskazał fragment uzasadnienia interpretacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 9 października 2013 r. (znak: WPI/200000/451/1366/2013), zgodnie z którym: Jeżeli określone świadczenie w rozumieniu przepisów podatkowych nie stanowi przychodu z tytułu wykonywanej umowy zlecenia ale przychód z innych źródeł, to w rezultacie nie stanowi również podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne z. tytułu tejże umowy zlecenia".

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie.

Stosownie do ustępu 5 powołanego powyżej artykułu w związku z art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, udzielenie interpretacji dotyczącej ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Zakład nie jest właściwy do udzielenia interpretacji w zakresie spraw dotyczących objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym, jednakże na podstawie art. 109a ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 z późn. zm.) sprawy dotyczące obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie zdrowotne należą do właściwości Zakładu Ubezpieczeń Społecznych

Na wstępie Zakład wskazuje, iż Wnioskodawca w treści wniosku wskazał, iż uzyskał ze strony organów podatkowych potwierdzenie swojego stanowiska (dotyczącego kwalifikacji przychodu z tytułu zapłaty za obecnych i byłych pracowników zaległych składek) w drodze interpretacji indywidualnej prawa podatkowego,

W rzeczonej interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w (...) działającego w imieniu Ministra Finansów, z dnia 7 sierpnia 2014 r. Organ potwierdził stanowisko wnioskodawcy, iż zapłacone przez niego zaległe składki za byłych i aktualnie zatrudnionych pracowników część składki na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne z tytułu umowy zlecenia, zawartych z kontrahentem Wnioskodawcy nie stanowią dla tychże pracowników przychodu ze stosunku pracy, określonego w art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Organ podatkowy potwierdził jednocześnie, iż kwota tak zapłaconych składek stanowi dla byłych i aktualnych pracowników określony w art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód z tzw. innych źródeł. Te zaś, zdaniem wnioskodawcy, zgodnie z postanowieniami ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia. Jako takie więc, nie mogą stanowić podstawy do obliczenia wysokości składki.

W myśl powołanego powyżej art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Zakład wydaje interpretacje indywidualne, wyłącznie w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne. Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz. podstawy wymiaru tych składek. Wskazany katalog spraw ściśle zakreśla tematykę, w jakiej Zakład Ubezpieczeń Społecznych zobowiązany jest wypowiedzieć się poprzez wydanie pisemnej interpretacji przepisów.

Kwestia kwalifikacji określonego świadczenia jako przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie mieści się w zamkniętym katalogu spraw, w których Zakład wydaje pisemne interpretacje, te sprawy należą do wyłącznej kompetencji organów podatkowych. Ustawa o swobodzie działalności gospodarczej w art. 10a ust. 4 jednoznacznie wskazuje, iż zasady i tryb udzielania interpretacji przepisów prawa podatkowego reguluje ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.

Bezsprzecznie, z brzmienia art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, w nawiązaniu do cytowanego powyżej art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej wynika, iż wydanie pisemnej interpretacji dotyczy wy łącznie przepisów, z których bezpośrednio wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne, natomiast w powyższym trybie Zakład nie dokonuje analizy zagadnień prawa podatkowego.

Należy podkreślić, iż obowiązek zapłaty i wysokość składek na ubezpieczenia społeczne jest regulowany za pośrednictwem przepisów ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych i stosownych aktów wykonawczych, w tym rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych ściśle uzależnia włączenie danego świadczenia do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników od zakwalifikowania go jako przychód ze stosunku pracy.

Obowiązek opłacania przez płatnika składek na ubezpieczenia społeczne ma pochodny (następczy) charakter wobec określenia czy dane świadczenie stanowi przychód ze stosunku pracy, a prawidłowe ustalenie podstawy wymiaru składek na te ubezpieczenia jest możliwe wyłącznie w rezultacie wskazania takiej informacji w opisie stanu faktycznego, a w sytuacji istnienia wątpliwości wnioskodawcy - uprzedniego rozstrzygnięcia powyższej kwestii przez właściwe organy podatkowe.

W związku z powyższym, fakt uzyskania przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, umożliwi udzielenie odpowiedzi na zagadnienie przedstawione we wniosku.

W myśl art. 18 ust. 1 i 2 oraz art. 20 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych - podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przy chód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych osiągany z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków-z ubezpieczeń społecznych, z wyjątkami określonymi w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. Nr 161, poz. 1106 z późn zm.).

Ponadto stosownie do art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób.

W konsekwencji powyższego uwzględniając stan faktyczny przedstawiony we wniosku Zakład stwierdza, iż wartość odprowadzonej do ZUS za byłych i aktualnie zatrudnionych pracowników cześć składki na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne nie stanowi podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, gdyż stosownie do powołanych powyżej przepisów ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych osiągany z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy. Stosownie do powołanego powyżej art. 81 ust. 1 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych wartość odprowadzonej przez Wnioskodawcę składki nie będzie stanowić podstawy wymiaru składek również na ubezpieczenie zdrowotne

W związku z powyższym Spółka nie będzie zobligowana do odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne od wartości odprowadzonej do ZUS za byłych i aktualnie zatrudnionych pracowników część składki na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.

Podsumowując. Zakład Ubezpieczeń Społecznych uznał za prawidłowe stanowisko przedsiębiorcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 5 września 2014 r.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania decyzji.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia. Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego w (...).

Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.