WPiOL-IV/AL/3120/11/1/10 - Zwolnienie od opłaty skarbowej przy wycince drzew i krzewów.

Na podstawie art. 14j § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz upoważnienia Prezydenta Miasta Szczecin z dnia 11 marca 2010 r. znak WO-I/KD/0113-3/35/10 w sprawie wydawania decyzji i postanowień administracyjnych

stanowisko wnioskodawcy w sprawie poboru opłaty skarbowej za wydanie zezwolenia na usunięcie drzew w strefach ochrony ostoi, miejsc rozrodu lub regularnego przebywania ptaków objętych ochroną, wyznaczonych na mocy ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1220 z późn. zm. z 2009 r., Nr 157, poz. 1241) za nieprawidłowe

Pismem z dnia 6 kwietnia 2010 r. (data wpływu do organu podatkowego 15 kwietnia 2010 r.) "X" zwróciła się z wnioskiem, o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego - przepisów ustawy o opłacie skarbowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

"X" - zgodnie z art. 60 ust. 6 pkt 2 ustawy o ochronie przyrody (Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1220 z późn. zm.; z 2009 r. Nr 157, poz. 1241) - wydaje zezwolenia na wycinanie drzew lub krzewów w strefach ochrony ostoi, miejsc rozrodu i regularnego przebywania ptaków objętych ochroną gatunkową. Zgodnie natomiast z częścią III, ust. 44, kol. 4, pkt 6 załącznika do ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. z 2006 r. Nr 225, poz. 1635 z późn. zm.) zezwolenie na usunięcie drzew i krzewów zwolnione jest z opłaty skarbowej.

W związku z powyższym, wnioskujący zadał następujące pytanie:

"Czy wydanie stosownego zezwolenia podlega opłacie skarbowej?"

Stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego przedstawia się następująco:

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 7 ustawy o opłacie skarbowej, nie podlega opłacie skarbowej wydawanie zezwolenia przez ministra właściwego do spraw środowiska lub wojewodę na działania związane z czynną ochroną przyrody. Ponadto w załączniku do ustawy o opłacie skarbowej, część III, ust. 44, kol. 4, pkt 6 wprowadzono zwolnienie z opłaty skarbowej z tytułu wydawania zezwolenia na wycinkę drzew lub krzewów.

W opinii wnioskodawcy, wydawane przez Wojewodę zezwolenia na wycinkę drzew i krzewów mają postać kwalifikowaną i wydawane są dla wycinki drzew i krzewów znajdujących się w określonych miejscach objętych szczególną ochroną. Zwolnienie z opłaty skarbowej dotyczy natomiast jedynie zezwolenia na wycinkę drzew i krzewów bez wskazania jakiego rodzaju terenów dotyczy. Należy więc uznać, że ustawodawca dokonując zwolnienia z opłaty skarbowej winien w sposób nie ulegający wątpliwości określić o jakiego rodzaju zezwolenia chodzi np. poprzez umieszczenie zapisu "zezwolenia na wycinkę drzew i krzewów wydawane na podstawie ustawy o ochronie przyrody" bądź poprzez dokładne określenie o jakiego rodzaju strefy ochrony przyrody chodzi. Ponadto "X" wskazuje, że wycinka drzew w strefach ochronnych przeprowadzana jest w lasach, z planem urządzania lasu, sporządzanych na podstawie ustawy z dnia 28 września 1991 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 45, poz. 435 z późn. zm.), tak więc na podstawie art. 83 ust. 6 pkt 1 ustawy o ochronie przyrody nie wymaga odrębnego zezwolenia wójta, burmistrza lub prezydenta miasta, za które posiadacz nieruchomości ponosi opłaty z tytułu usunięcia drzew lub krzewów na mocy art. 84 ust. 1 ww. ustawy.

W związku z powyższym, w ocenie wnioskodawcy, w przypadku zezwoleń wydawanych na podstawie art. 60 ustawy o ochronie przyrody opłata skarbowa winna być pobierana.

W związku z powyższym, organ podatkowy stwierdza, że w świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z częścią III ust. 44, kol. 4, pkt 6 załącznika do ustawy o opłacie skarbowej, zwolnieniu od opłaty skarbowej podlega zezwolenie na usunięcie drzew i krzewów. Zapis ten nie zawiera żadnych uszczegółowień ani wyłączeń. Wszelkie przepisy ustaw podatkowych, a w szczególności te dotyczące udzielania ulg (w tym zwolnień) należy interpretować ściśle. Skoro zatem ustawodawca wprowadzając taką ulgę posłużył się pojęciem "na usunięcie drzew i krzewów" i nie ograniczył w żaden sposób możliwości jej stosowania, to brak jest jakichkolwiek podstaw do twierdzenia, że ulga ta nie dotyczy zezwolenia na usunięcie drzew i krzewów znajdujących się w strefach ochronnych ostoi, miejsc rozrodu lub regularnego przebywania ptaków objętych ochroną wyznaczonych na mocy przepisów ustawy o ochronie przyrody. Skoro, jak sam wnioskujący wskazał, zwolnienie dotyczy zezwoleń na wycinkę drzew i krzewów bez wskazania jakiego terenu dotyczy, to dotyczy to drzew i krzewów rosnących na każdym terenie, a wprowadzanie ograniczeń stosowania zwolnienia jest nieuprawnione.

Organ podatkowy wskazuje również, że kwestie opłat pobieranych zgodnie z innymi przepisami, nie mogą mieć wpływu na wykładnię i stosowanie przepisów ustawy o opłacie skarbowej. Okoliczność, że wycinka drzew w strefach ochronnych przeprowadzana w lasach nie wymaga odrębnego zezwolenia a co za tym idzie nie wymaga także wniesienia opłaty, nie może stanowić argumentu przemawiającego za objęciem takiego zezwolenia opłatą skarbową. Wobec powyższego, brak jest podstaw do żądania uiszczenia opłaty skarbowej od zezwoleń wydawanych przez "X".

Niniejsza interpretacja udzielana jest w oparciu o przepisy prawa podatkowego obowiązującego na dzień złożenia zapytania w organie podatkowym i dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.

Niniejsza interpretacja, po usunięciu danych identyfikujących wnioskodawcę zostanie niezwłocznie zamieszczona w Biuletynie Informacji Publicznej.

Na niniejszą interpretację wnioskodawcy przysługuje prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Prezydenta Miasta Szczecin. Skargę można wnieść po uprzednim wezwaniu na piśmie Prezydenta Miasta Szczecin, do usunięcia naruszenia prawa. Termin do złożenia wezwania do usunięcia naruszenia prawa wynosi 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o treści wydanej interpretacji. Termin na wniesienie skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wynosi 30 dni od dnia doręczenia stronie odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ takiej odpowiedzi nie udzielił, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa.