WPI/200000/451/1482/2013 - Kwoty częściowego dofinansowania do pakietów sportowych ponoszonego przez pracodawcę na podstawie zapisów zawartych w regulaminie wynagradzania, a podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 z późn. zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku złożonym w dniu 28 października 2013 r. przez przedsiębiorcę (...) w sprawie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne kwoty częściowego dofinansowania do pakietów sportowych ponoszonego przez pracodawcę na podstawie zapisów zawartych w regulaminie wynagradzania.

W dniu 28 października 2013 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek płatnika: (...) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Powyższy wniosek został uzupełniony przez wnioskodawcę pismem z dnia 21 listopada 2013 r. (wpływ do Oddziału w dniu 25 listopada 2013 г.).

Wnioskodawca poinformował, iż prowadzi działalność gospodarczą w formie jednoosobowej działalności. W obowiązującym regulaminie wynagradzania ma zamiar wprowadzić zapis, zgodnie z którym "W przypadku, gdy pracodawca wykupi dodatkowe usługi tzw. pakietów sportowych (np. w postaci karty Multisport) dla zainteresowanych pracowników, pracownicy korzystający z tych usług zobowiązani są współfinansować świadczenie w kwocie określonej przez pracodawcę. Każdorazowo ww. kwota będzie podawana przez pracodawcę do wiadomości z informacją o okresie obowiązywania. Kwota ta będzie potrącana z wynagrodzenia netto na podstawie pisemnej zgody pracownika". Pracodawca ma zatem zamiar kupować ze środków obrotowych pakiety sportowe (karnety, karty), które następnie będzie przekazywał pracownikom po cenie niższej od ceny ich zakupu. Wnioskodawca poinformował, iż nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie świadczenia usług czy sprzedaży towarów będących przedmiotem przekazania pracownikom.

W uzupełnieniu do złożonego wniosku, pismem z dnia 21 listopada 2013 r. wnioskodawca poinformował, że kwota pieniężna za pakiety sportowe ponoszona przez pracodawcę na rzecz pracowników stanowić będzie dla pracowników przychód z tytułu stosunku pracy w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z przedstawionym zdarzeniem przyszłym przedsiębiorca powziął wątpliwość, czy kwota częściowego dofinansowania do pakietów sportowych w formie uprawnienia pracowników do zakupu tych pakietów po cenie niższej niż detaliczna, wynikająca z regulaminu wynagradzania obowiązującego u wnioskodawcy, stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne czy też podlega ona zwolnieniu na podstawie § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Wnioskodawca wskazał, iż w myśl art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów może złożyć przedsiębiorca. Interpretacja może dotyczyć wyłącznie tych przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę będącego wnioskodawcą daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne w jego indywidualnej sprawie. Z art. 84d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wynika, iż Zakład wydaje interpretacje indywidualne w zakresie: obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne. Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych. Wnioskodawca uznał więc, że niewątpliwie przedmiot niniejszego wniosku należy do właściwości Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Zdaniem wnioskodawcy, wartość pakietów sportowych, o których mowa w niniejszym wniosku, w całości finansowana przez pracodawcę, stanowi dla pracownika przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, a w konsekwencji przychód ten stanowi co do zasady podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników. Dalej podnosi wnioskodawca, że z treści § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji. Wnioskodawca zauważa również opierając się na orzecznictwie, że każde przysporzenie majątkowe wypłacane pracownikom przez pracodawcę na podstawie aktów lub przepisów prawa pracy, podlega wyłączeniu z podstawy wymiaru składek (podobnie Sąd Najwyższy w wyrokach I UK 201/09 i II UK 172/07).

Wnioskodawca zamierza wprowadzić w obowiązującym regulaminie pracy zapis określający zasady udzielania świadczenia w postaci uprawnienia pracowników do zakupu pakietów sportowych (karnetów, kart) po cenie niższej niż detaliczna. W tej sytuacji przedsiębiorca uznał, że do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne nie należy wliczać kwoty ponoszonej przez pracodawcę na rzecz pracowników, która będzie wynikać z obowiązującego u wnioskodawcy regulaminu wynagradzania.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. Stosownie do ustępu 5 powołanego powyżej artykułu w związku z art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 г., udzielenie interpretacji dotyczącej ustalania podstawy wymiaru składek następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 i ust. 2 w związku z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. Nr 161 poz. 1106 z późn. zm.), podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uznaje się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty bez względu na źródło finansowania tych wpłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wartość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Oddział wskazuje, iż z brzmienia art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wynika ograniczenie w tematyce, w której jest zobowiązany wypowiedzieć się za pośrednictwem pisemnej interpretacji przepisów w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. W rezultacie brak jest podstaw prawnych umożliwiających potwierdzenie przez Zakład w tym trybie dokonanej kwalifikacji przychodu w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uwzględniając powyższe, Zakład dokonał interpretacji przepisów ubezpieczeniowych opierając się na uzyskanej od wnioskodawcy informacji, zgodnie z którą powyższe składki ubezpieczeniowe stanowią przychód ze stosunku pracy.

Katalog przychodów nie stanowiących podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe został zawarty we wskazanym rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

W myśl § 2 ust. 1 pkt 26 powołanego powyżej rozporządzenia, podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

Z literalnego brzmienia powyższego przepisu wynika, iż aby wartość korzyści materialnej została wyłączona z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia, powinna zostać przyznana pracownikowi na mocy postanowień obowiązującego u pracodawcy układu zbiorowego pracy, regulaminu wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a także przybrać formę niepieniężną (formę zakupu po cenach niższych niż detaliczne lub formę usługi). W rezultacie pracownik powinien ponieść część kosztów świadczenia, gdyż jeżeli zostanie ono przekazane przez pracodawcę nieodpłatnie to wskazana kwota będzie stanowiła podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu umowy o pracę. Ponadto należy podkreślić, że fakt przyznania pracownikom powyższego świadczenia powinien wynikać z obowiązującego w firmie układu zbiorowego pracy, regulaminu wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu.

Z przedstawionego przez wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, że pracownicy będą ponosić częściową odpłatność za możliwość korzystania z usług w ramach pakietów sportowych, a prawo do skorzystania z usług w ramach pakietów sportowych przysługiwać im będzie na podstawie regulaminu wynagradzania. W konsekwencji kwota częściowego dofinansowania przez pracodawcę do pakietów sportowych nie będzie stanowić podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Biorąc powyższe pod uwagę Zakład Ubezpieczeń Społecznych uzna) stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 października 2013 r. za prawidłowe.

Jednocześnie Oddział podkreśla, iż katalog spraw w których Zakład Ubezpieczeń Społecznych zobowiązany jest wydawać pisemne interpretacje został zawarty w treści art. 83d ustawy z dnia z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, nie zaś w art. 84d, jak wskazał we wniosku przedsiębiorca.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania decyzji.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy г dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego w (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.